In Jezus’ geboorte zien we oude profetieën vervuld. Maar tegelijk, de mensenwereld is nog niet zoveel veranderd. Wat betekent Jezus’ komst dan echt…? RICHARD VISSINGA Drs. R.S.E. Vissinga is emeritus-predikant in de Protestantse Kerk in Nederland. Hij is lid van de redactie van Ouderlingenblad. In een themanummer waarin ‘geboorte’ zo centraal staat mag in de […]
Jezus roept ons Hem te volgen, maar zegt ook meteen dat dat niet makkelijk zal zijn. Hij noemt het zelfs ‘een kruis’. Wat bedoelt Hij…? Het zijn ongemakkelijke woorden, die Jezus hier tot zijn leerlingen spreekt. Zouden ze dat ook al beseft hebben, toen ze diep onder de indruk raakten van wat hij zei en […]
Er zijn boeken die zo ‘in de tijd’ passen en waaraan zo’n behoefte is, dat ze een uitgebreider bespreking verdienen. Zo’n boek is van Arjan Plaisier
Wat kun je als een berg opzien tegen wat er staat te gebeuren. Er is zoveel dat angst oproept: de onzekerheid over de uitslag van een onderzoek, de donkere wolk van een crisis in je relatie, de reorganisatie van het bedrijf, waar je al dertig jaar werkzaam bent.
Het beeld van de herder met zijn schapen roept naast herinneringen aan voorbije tijden vervreemding en weerstand op. Waar ze in Oost-Europa behoren tot de dagelijkse werkelijkheid, vinden we ze bij ons bijna alleen nog maar als toeristische trekpleisters.
Hoe lezen we vandáág de Bijbel? En, belangrijker nog, hoe komen we tot verstáán van die oude teksten. Want: de Bijbel is een boek om mee te leven – laat deze inleiding op dit themanummer weten…
De Kerkorde vraagt ‘de kerkenraad telkens voor vier jaar een beleidsplan op te stellen’. Waarom eigenlijk? Hoe nuttig en inspirerend kan het opstellen van zo’n plan zijn? Hoe is te voorkomen dat het in een bureaula verdwijnt? In de inleiding bij dit themanummer komen zulke vragen al op tafel.
Zo lezen we in vers 3 van de berijmde versie van Psalm 105. En zo zongen en zingen we het bij een doopviering. Immers, dat de kerk kleine kinderen is gaan dopen is vrucht van lang, eerbiedig en zorgvuldig luisteren naar de Bijbel.
Ieder mens kent tijden van verdriet. Verdriet heeft ruimte en tijd nodig. Is ook een antwoord denkbaar?
