Als afsluiting van onze serie ‘Pionieren’ en ook vanuit het synodale gesprek over de landelijke ervaringen met pioniersplekken, hier een beschouwing over ‘wat levert het op en wat leren we ervan?’
In onze maakbare samenleving is geen plaats voor pijn en lijden. Heeft die allergie misschien ook te maken met de breed gevoelde zinloosheid van ons leven? En wat voegt ‘het verhaal van Jezus’ daaraan toe?
Wat bedoelen we met ‘de Wereldkerk’? En zijn we in die wereldwijde kerk werkelijk een gemeenschap van gelijken? In dit artikel krijgt de Wereldkerk een gezicht in de mensen die de auteur ontmoette. Wat is in zulke ontmoetingen echt van belang? Wat leerde ze?
Soms is het alsof de tijden samenvallen. Bij een geboorte: het licht dat de kamer binnenviel, die vroege morgen van ons eerste kind, vergeet ik niet meer. Bij een overlijden: een woord, een blik van verbondenheid blijft je dagen, jaren bij. Op kernmomenten, crisismomenten balt het leven zich samen in één gebaar, één woord, één blik.
Het landelijk bestuur van de Protestantse Kerk in Nederland heeft in het afgelopen jaar een aantal belangrijke nota’s uitgebracht. Hierin komen grote vragen aan de orde die spelen in de kerk en de samenleving. Graag ga ik over deze thema’s in gesprek met René de Reuver, scriba van de PKN.
Sinds 1991 weet hij (man, 1955) dat zijn nieren slecht functioneren. ‘Mijn moeder had cystenieren. Dat is erfelijk overdraagbaar. Het wil zeggen dat door cystes bloedvaatjes in de nieren dichtgedrukt worden, waardoor ze steeds minder functioneren.
‘Blijf bij ons aan de avond van de dag, aan de avond van het leven, aan de avond van de wereld.’
Enkele zinnen uit wat genoemd wordt: het ‘luthers avondgebed’ (zie Liedboek 202).
Er zijn zoveel liederen over Jezus… we zouden verdwalen. De auteur gaat in dit artikel de geschiedenis door en toont via de liederen hoe Jezus wordt gezien. Een mooi overzicht!
Het aanbod van nieuwe liedbundels is de laatste jaren indrukwek-kend. Toch zou het jammer zijn als door die, op zichzelf prachtige liederen de aloude psalmen naar de achtergrond zouden verdwijnen.
