‘Flowerpower’ in Bloemenbuurt
De naam Flowerpower roept bij oudere lezers vast allerlei beelden uit de jaren zestig op, helemaal als er ook nog een pipowagen in het spel is! Bij Flowerpower in de Bloemenbuurt van Ede draait het echter om de bloei van de wijk met aandacht voor mensen in hun concrete leefsituatie, met alle uitdagingen die daarbij horen. De motivatie van initiatiefnemers Hillie en Henri van Dijk en Marlies en Johan Brander is geworteld in het evangelie: het gaat om vrede met God, met jezelf, met anderen en met de schepping.
Aandacht voor de wijk
Henri van Dijk vertelt over het begin: ‘Zeven jaar geleden sloten we de bijbelkring van onze kerk af met het praktisch helpen van iemand die vereenzaamd was. Dat gaf deze mevrouw nieuwe hoop. Toen begonnen we na te denken over de wijk waarin we wonen, maar waar we niet naar de kerk gaan: wat merken zij ervan dat we christen zijn? Zo kwamen we tot een activiteit met Kerst en vandaaruit ging het balletje rollen.’
Nu is Flowerpower niet meer weg te denken in de Bloemenbuurt en er zijn veel activiteiten voor verschillende doelgroepen zoals kinderen, jongeren en vrouwen. Er is een buurtbarbecue en een kinderclub, en vooral met Kerst en Pasen zijn er bijzondere evenementen. Ook doen een aantal mensen mee aan de cursus ‘Mensen van de Weg’, waarin levensvragen worden besproken en de Bijbel opengaat.
Via die activiteiten zijn er veel contacten gelegd. Henri: ‘En daar gaat het ons vooral om, dat we echt in contact komen met mensen. In onze wijk is er veel eenzaamheid, er zijn sociale problemen en er zijn mensen die niet genoeg inkomen hebben. Regelmatig staat er iemand bij ons voor de deur die om hulp vraagt bij praktische problemen. Ook vragen ze om gebed als er iemand ziek is.’
Nieuwe wegen vinden
‘Toen het coronavirus kwam, moesten we alle activiteiten stoppen. Dat was wel zuur, maar we zochten naar nieuwe manieren om met mensen in contact te blijven. We gingen niet meer bij mensen naar binnen, maar we maakten wel een praatje op straat of in de tuin. We deden veel boodschappen voor oudere wijkbewoners en kookten ook voor aan aantal mensen. Daarnaast hebben we ook een voedseldeelkastje geplaatst waar mensen voedsel in kunnen doen of het eruit halen. In één situatie was het wel even spannend toen we iemand hielpen die ziek was en naar het ziekenhuis moest (en wél naar binnen gingen). Het leek erop dat deze mevrouw corona had, maar dat was achteraf toch niet zo. Dan help je toch, vanuit het vertrouwen dat God erbij is.’
Een rood lint
Hoe kijken ze terug op de afgelopen tijd? Henri: ‘We moesten stoppen met de eenvoudige vieringen in de pipowagen tijdens de vastentijd. Dat vond ik enorm jammer. Daar waren soms twaalf mensen in die kleine wagen! Aan de andere kant hebben we nu met onze paasactie – een tasje met goodies als je aan je deur een rood lint hebt geknoopt – méér mensen bereikt dan in eerdere jaren. Vanwege corona hebben we ook meer tijd gehad voor bezinning: waar ligt onze focus, hoe worden wij als werkers ondersteund, hoe ziet de toekomst eruit? Het is sowieso goed om met die vragen bezig te zijn.’
