Menu

Basis

Patchworkfamilie

Hoe is het om er een stiefbroer of -zus bij te krijgen, via de nieuwe geliefde van je vader of moeder? Wat verandert dat in het gezin waarin je wordt grootgebracht?

‘Samengesteld gezin’ heet het tegenwoordig. Of ‘patchworkfamilie’. Bas (16): ‘Doordeweeks is de samenstelling van ons gezin anders dan in het weekend. Na de scheiding van mijn ouders bleven wij doordeweeks bij onze moeder, in het weekend om de week bij vader, en in de schoolvakanties gingen wij drie weken naar papa en bleven ook drie weken bij mama.’
Vrienden van hem wonen zowel bij de ene als bij de andere ouder. ‘Die zijn deels bij hun vader, met zijn nieuwe vriendin die al kinderen heeft. Deels bij hun moeder en broertje. Sommige vrienden hebben te maken met kinderen door nieuwe relaties van hun vader én hun moeder. Lijkt me erg ingewikkeld, omdat ze niet eigen zijn. Ik kan er niet zo goed tegen als mijn stiefvader zijn kinderen voortrekt. Dan ga ik naar mijn moeder en die zegt er niets van. Dat vind ik lastig.’

Ze blijft een buitenstaander

Angèle (15): ‘Als ze een conflict over ons hebben, dan hoor ik mama wel eens zeggen: “De mijne zijn de liefste.” En dat is hartstikke goed, want ze is mijn moeder! Maar het wordt er niet gezelliger op. Want zij krijgen daar ruzie over. Dan denk ik: “Ik wil hier niet bij horen”. Mijn stiefzusje is heel boos op haar vader, omdat die hun gezin heeft verlaten. Dat begrijp ik best, maar daar kan ík niets aan doen.
Als mijn stiefzusje bij ons is, blijft ze buitenstaander. Ze loopt continu tegen teleurstellingen aan, voelt ons niet goed aan. Mijn moeder doet haar stinkende best om het voor haar gezellig te maken. Ze slooft zich meer uit voor haar dan voor mij, haar eigen dochter. Ik baal ervan dat ze mij minder aandacht geeft.’

Het is een lastig parket voor alle deelnemers. Veel verwachtingen die niet waargemaakt worden, veel goede bedoelingen die sneuvelen. Het stiefgezin heeft hinder van de bloedlijntjes, van de omgeving, van de exen, maar de nieuwe geliefden zijn zelf ook een groot probleem. Ruzies kunnen best pittig zijn en frustraties kunnen hoog oplopen. Bas: ‘Dan hoor ik hem ineens zeggen dat hij mijn moeders kinderen staat op te voeden en dat hij vindt dat zij daar te weinig aan doet. Maar met hetzelfde gemak roept hij een minuut later dat wij als zijn kinderen zijn, en dat zij met die gevoelens rekening moet houden. Dat gaat boven mijn pet.
Soms kan ik goed met hem praten en vertrouw ik hem meer dan mijn eigen moeder. Dat kan, omdat hij best veel met mij doet. Daar heeft mijn moeder dan weer moeite mee. Andersom snapt hij soms niet hoe ik voor mijn moeder opkom, zij en ik zijn erg close. Dat is voor hem best frustrerend.’

Hard werken

Er is geen recept hoe een samengesteld gezin succesvol kan zijn. Dit losvaste familieleven is niet beter dan het traditionele ‘twee ouders en hun kinderen onder één dak’, het is anders. In zekere zin avontuurlijk en verrassend, maar ook chaotisch en niet zelden vermoeiend. Het is hard werken. Angèle: ‘Het blijft aanpassen en elkaar de ruimte geven. Maar wennen doet het niet.’

Walther Burgering is studentenpastor in Leiden, pastor-diaken in de parochiefederatie ‘Sint Franciscus tussen duin en tuin’ en redactielid van Open Deur.

Wellicht ook interessant

Bijbelwetenschappen
Bijbelwetenschappen
Basis

Het licht van de wereld als kostbare schat

Na zijn niet-oordelende houding rond de overspelige vrouw (Johannes 8:1-11, het evangelie van vorige zondag) legt Jezus zichzelf uit als ‘licht van de wereld’ (8:12). Dit licht kennen we ook uit Tenach. De farizeeën bestrijden Jezus’ ‘getuigenis’ (Gr.: marturia) over zichzelf. Jezus verdedigt zichzelf door zijn innige verhouding met de Vader (Gr.: patèr) te bespreken. Het letterlijke middelpunt van Johannes 8:12-20 gaat over wel of niet ‘oordelen’ (Gr.: krinoo – 8:15-16). Deze uitgebreide theologische toelichting vindt plaats in de ‘schatkamer’ (Gr.: gazofulakion – 8:20) van de tempel.

Nieuwe boeken