Jolande van Baardewijk deelt in dit artikel een aantal mooie werkvormen voor een Kerstfeest met kinderen.

Op Nieuwjaarsdag hebben lang niet alle kerken meer diensten of morgengebeden. Bert Aalbers reikt voorgangers een helpende hand om de bezoekers wel een goede start van het nieuwjaar mee te geven: vanuit een reispsalm, psalm 121.

Het christendom zoals veel mensen het kennen roept nogal wat vragen en soms zelfs weerstand op. Is de Bijbel helemaal waar? Waarom doet de kerk zo vaak zo krampachtig over seksualiteit? Leidt religie niet alleen maar tot conflict? Is geloof niet een vorm van vroom zelfbedrog? Veel christenen hebben de ervaring dat discussies over dit soort vragen weinig opleveren: vaak resulteert dat alleen maar in een botsing tussen twee visies waarbij een oplossing ver weg lijkt.  

Matteüs 18 laat zien dat ook de vroegste gemeente zich met uitdagingen omtrent de interne orde geconfronteerd zag. De omgang met schuld en vergeving speelde daarbij een centrale rol. In Matteüs 18:21-35 stelt Jezus dat de roeping tot vergeving geen grenzen kent. Tegelijkertijd schetst Hij hoe deze vergeving via een weg van berouw en het inzien van schuld bereikt wordt. Een recentelijk naar voren gebrachte notie dat vergeving in het Nieuwe Testament alleen door een hoger aan een lager geplaatste geschonken kan worden, vindt hier dus geen basis.

Voor wie dit jaar meer aandacht besteedt aan Keti Koti, 150 jaar verbroken zijn van de ketenen van slavernij in onze Westerse wereld, is deze preekschets over Hagar een prachtige handreiking. Nog meer actueels biedt predikante en geestelijk verzorger Eleonora Hof met deze preekschets: van harte aanbevolen voor de vierde zondag van september of een latere zondag dit jaar.

In de perikopen voor deze zondag wordt de verantwoordelijkheid voor de ander bijzonder scherp aangezet. Zorg dragen voor de ander is niet alleen belangrijk in materieel opzicht, maar ook in moreel opzicht. In mijn eigen praktijk merk ik dat deze gedachte niet meer vanzelfsprekend is. Deels is dat een terechte angst om de ander de maat te nemen. Maar wanneer slaat deze bescheidenheid om in onverschilligheid? De teksten van deze zondag geven alle aanleiding om hierover verder te denken.

De zomertijd kent een ander ritme, waarin de aandacht en energie van hoorders meer gericht is op het buitenleven. Rein Bos schreef voor deze rustige tijd een preekschets over vriendschap.

Als jonge dominee trof ik een mevrouw die mij trots voorstelde aan iemand met wie ze al vijftig jaar bevriend was. Vijftig jaar? Hoe houd je het zolang met elkaar uit? Dezelfde verwondering voelde ik als ik echtparen kwam gelukwensen met hun vijftigjarig huwelijk.

Op speelse wijze becommentarieerde emeritus predikant Henk Kroese een gedicht van Huub Oosterhuis. Het is geen recensie; geen op waarde schatting; geen oordeel. Wel is het een reflectie op de diepste drijfveer van de mens: om gekend te willen worden, en om er te zijn.