Streamen of vieren
Lieve Toos
Een rubriek met prangende vragen en accurate antwoorden, dat is Lieve Toos. Heeft u ook een pijnlijke of een prangende vraag waar u graag een accuraat en adequaat antwoord op krijgt? Stuur het naar de redactie van Woord & Dienst (redactiewoordendienst@kokboekencentrum.nl).
Lieve Toos,
Ik ben waarschijnlijk hopeloos ouderwets (al tik ik de 70 nog niet eens aan) maar ik word behoorlijk recalcitrant van alle digitale communicatie in onze kerk. We moeten allemaal in de kerkapp (volgens mij heet die niet toevallig ‘Donkey Mobile’) want ‘zo kunnen we nog beter met elkaar meeleven’.
Nou, ik heb liever een dominee op de stoep, dan weer een appje van hem met de vraag hoe het nu gaat. Ik hoor dat hij tegenwoordig drukker is met Facebook, Instagram, Twitter en zijn blog dan met pastoraat … wat een digibiele ezel!
De nieuwsbrief wordt gemaild, evenals de orde van dienst; alleen als je ongeveer al dood bent, mag je een papieren exemplaar. In de kerk kijk je tijdens het zingen de hele tijd naar een digitaal scherm – liedboeken en bijbels zijn nergens meer te bekennen. Zelfs tijdens de preek weet onze voorganger nog allerlei onzinnige plaatjes via de beamer te presenteren. Ik heb altijd geleerd: het Woord is uit het gehoor!
En omdat sinds corona onze kerkdienst elke zondag gestreamd wordt, blijven steeds meer mensen thuis. Wel zo makkelijk, op je eigen bank met je eigen koffie de kerkdienst bekijken. Want vieren kun je het inderdaad niet noemen op deze manier. Verder is het de bedoeling dat je, als je wel naar de kerk gaat, je mobieltje meeneemt – en ‘natuurlijk’ bezit je zo’n onding – want de collecte gaat uiteraard via een QR-code.
Er wordt nu zelfs dringend gevraagd om de kerkbalans digitaal in te leveren want voor een kort bezoekje aan huis hebben de ambtsdragers geen tijd meer. En als klap op de vuurpijl hoorde ik dat ons kerkblad digitaal wordt, want dat zou beter voor het milieu zijn.
Schadelijk
Hebben ze nooit gehoord dat al die opslagcentra voor digitale data veel kostbare agrarische grond in beslag nemen en bovendien heel veel energie kosten? En o, wat is het toch leuk voor de jeugd, zo’n kahoot, mentimeter, woordwolk of wat ze maar verzinnen tegenwoordig. Terwijl we allemaal weten hoe schadelijk al die sociale media zijn voor onze kinderen.
Lieve Toos, ik word van dit alles behoorlijk moe en verdrietig, en ook wat mopperig. Maar ik merk dat ik met mijn kritiek weinig ingang krijg bij de kerkenraad. Zelfs mijn prachtig handgeschreven brief maakte geen indruk, integendeel. Ik moet me maar schikken ‘in de vaart der volkeren’. Graag hoor ik of u een goed advies hebt.
Digi-gebeten hond
Beste digi-gebeet,
Ik heb geen goede raad deze keer: ik ben het namelijk helemaal met u eens. En erger nog, ik moet u meedelen dat van hogerhand is besloten dat ook Woord & Dienst mee moet gaan ‘in de vaart der volkeren’ en in de toekomst grotendeels online zal verschijnen. En ja, ik begrijp zeker dat daarvoor goede argumenten zijn, onder andere dat we zo een groter publiek kunnen bereiken. Maar het is natuurlijk een droevig einde van ons mooie papieren blad.
Het enige advies dat ik u zou willen geven is: houd moed! Ik zie om me heen toch kleine tekenen dat mensen zich bewust worden van de schadelijke gevolgen van alle digitalisering en langzaam maar zeker weer op zoek gaan naar ‘ouderwetse’ manieren van communicatie.
Ten slotte: houd vol met uw handgeschreven brieven! Want zo zegt ook Paulus: ‘U ziet het aan de grote letters: ik schrijf u nu eigenhandig’.
