'Wat God liefheeft, ontzeg dat liefde niet.'


Op zondag 23 juni, roze zondag, nam voorzitter Dirk Gudde namens de Raad van Kerken het tweede exemplaar in ontvangst van het boek Wondermooi, zoals U mij gemaakt hebt. Het boek is een handreiking voor gelovige transgender personen en werkers in de kerk. Het eerste exemplaar werd overhandigd aan Jacqueline Prins, directeur Emancipatie van het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap. ‘Wondermooi’ is het resultaat van de LCC Plus Projecten: Projecten voor de sociale acceptatie van LHBT+ personen in christelijke kring. U kunt hieronder de toespraak van Dirk Gudde nalezen.
Woord Dirk Gudde, voorzitter van de Raad van Kerken

Hartelijk dank voor de dit boek. De buitenkant is al prachtig, en de binnenkant zal dat zeker ook zijn.
De algemeen secretaris van de Raad, ds. Christien Crouwel, ook hier aanwezig, en ik als voorzitter, zullen ons ervoor inspannen aan deze uitgave ook via de kanalen van de Raad van Kerken bekendheid te geven. Wij zullen ook bezien hoe dit boek ook binnen de Raad van Kerken een rol kan spelen bij het gesprek over de transgenderthematiek en over hoe omgegaan wordt met transgenderpersonen in de kerken.
Ik feliciteer de schrijvers, en – in de persoon van Wielie Elhorst – de mensen van LCC-plus-projecten met dit resultaat van jullie werk. En ook de organisaties die bij LCC-plus-projecten betrokken zijn, zoals het COC en het LKP. Al eerder hebben wij samengewerkt, toen de lidkerken van de Raad van Kerken, en enkele andere kerken, de verklaring tegen geweld tegen homo’s opstelde. Indertijd, in 2011, is geopperd ook transgenders te noemen in deze verklaring. Dat is toen niet gebeurd, omdat dit wellicht voor sommige kerken een brug te ver zou zijn. Dat is een lelijk kantje van de geschiedenis van die verklaring. In 2014 was er de themadag over transgenders en de kerk. Daar waren gelukkig vele vertegenwoordigers van de kerken bij aanwezig. Een bijeenkomst die mede de oorsprong is van deze bundel.
Ik heb het boek natuurlijk nog niet kunnen lezen. Maar ook zo kan ik wel bedenken dat er vele verschillende ervaringen in het boek staan. Dat zullen, hoop ik toch, ook mooie zijn. Maar er zullen zeker ook pijnlijke ervaringen in staan van mensen die zich niet thuis voelden in de kerk, die zich buitengesloten voelden, of die zelfs weggestuurd werden. Dat dat gebeurde, en dat dat nog steeds gebeurt, is afschuwelijk voor hen en beschamend voor de christelijke gemeenschappen.
Dat mensen hun kerk of kerkelijke gemeenschap verlaten, of moeten verlaten, is een persoonlijk drama. Maar het is ook erg voor de kerk zelf, die zich daarmee te kort doet. Hoe minder divers en open de kerk is, hoe minder kerk zij is. Het is de kern van het optreden van Jezus, dat hij juist mensen zag staan die niet mainstream waren, of het equivalent van wit, manlijk, hetero en cisgender (en met een donkerblauw pak aan). Het is een blijvende uitdaging, en een grote kans (overigens niet alleen voor de kerken, maar voor de hele samenleving, voor scholen, sportverenigingen, maatschappelijke verbanden), dat zij leren om te gaan met diversiteit, en dat zij dit als verrijking gaan zien en niet als bedreiging.
De Amerikaanse Lutherse predikant Nadia Bolz Weber schrijft in haar boek Shame-less:
Of je nu wel of niet in de duivel gelooft, we kennen allemaal de stem van “de Aanklager” (the Accuser), de grondbetekenis van het woord Satan. De Aanklager, de Beschuldiger, die ons zegt dat we niet mogen zijn wie we zijn, die ons schaamte geeft voor waar we ons niet voor hoeven te schamen.
En dan schrijft ze over het visioen van Petrus in Handelingen 10, waar God zegt: Noem niet onrein wat ik rein noem. Nadia Bolz-Weber zegt daarover:
Wat God liefheeft, ontzeg dat liefde niet.
Wat God goed noemt, noem dat niet anders dan goed.
Wat God et eigen adem heeft bezield, en naar Gods eigen beeld gemaakt, behandel dat niet anders dan met grote eerbied en respect, met dignity.
De Raad van Kerken heeft vele lidkerken, hele grote en hele kleine, en die kerken gaan verschillend om met thema’s als gender, genderdiversiteit en -fluïditeit. Ook binnen kerken zelf wordt er verschillend over gedacht. Dat varieert van zeer liberaal en ruimdenkend, tot zeer orthodox en terughoudend.
Vanuit de Protestantse kerk in Nederland kwam deze maand het bericht dat er liturgisch materiaal in voorbereiding is om mensen na hun transitie met nieuwe naam te presenteren aan de geloofsgemeenschap.
Vorige maand verscheen ook het document “Manlijk en vrouwelijk schiep Hij hen”, van de Vaticaanse Congregatie voor de Katholieke Opvoeding (het ministerie van onderwijs zou je kunnen zeggen). Daarin wordt opgeroepen tot dialoog, er wordt stevig stelling genomen tegen discriminatie, en de waardigheid van iedere mens wordt benadrukt. Tegelijk staan er ook opvattingen in over gender die vele wetenschappers en hedendaagse theologen niet kunnen onderschrijven.
Er wordt dus in de kerken, en ook binnen de kerken, op heel diverse manieren omgegaan met de vragen rond gender en met transgenderpersonen. Maar in een groot deel van de achterban van de Raad van Kerken wordt helemáál niet nagedacht of gesproken over deze thema’s. En dat niet kunnen of willen praten over gender, over seksualiteit, over relaties, over identiteit, dáár moet wat aan gebeuren. En dan niet alleen praten óver, maar mét elkaar, in alle diversiteit die er is, maar die soms zo weinig zichtbaar is in de kerken.
Ik hoop dat dit boek daar een bijdrage aan levert, tot heil van de kerk en van de mensen in wie God welbehagen heeft.
Dirk Gudde, voorzitter Raad van Kerken in Nederland
Amsterdam 23 juni 2019
Met toestemming overgenomen van de website van de Raad van Kerken. Wij zijn de Raad van Kerken daarvoor zeer erkentelijk.
Over Wondermooi, zoals U mij gemaakt hebt
Wondermooi, zoals U mij gemaakt hebt is een handreiking voor gelovige transgenders en werkers in de kerk, onder redactie van Wielie Elhorst, Jolanda Molenaar en Heleen Zorgdrager. In dit boek worden gelovige transgenders en werkers in de kerk meegenomen op een ontdekkingstocht. Laat je verrassen door de ruimte die God transgenders biedt! In het boek komen gelovige transgenders zelf regelmatig aan het woord en delen ze hun ervaringen. De toelichting op termen en begrippen, de Bijbelstudies en het materiaal voor kringwerk maken dit boek extra praktisch.