Menu

Premium

Afgunst: een kinderziekte die zelfs de Eeuwige niet vreemd is

Ooit hingen uit de galmgaten van de toren in Kortenhoef zes reusachtige collectezakken, waaruit geluiden opklonken van alles wat God verboden heeft. Roeren in een lobbige saus, het decanteren van wijn; iemand die heftig klaarkomt, op de achtergrond: het Urker mannenkoor; Antoine Bodar achterop de scooter bij Doctors van Leeuwen, schnabbelend voor een levensverzekering; minimal music doorsneden met tips uit de nieuwste vrekkenkrant; het aftappen van lui zweet; iemand die z’n gal spuit en dus nooit een maagzweer zal krijgen. Ziedaar zes van de zeven hoofdzonden in cryptogram. Wie er geen zwak voor heeft, weet niet wat hij mist. Mozes noemde het: de genietingen der zonde (Hebr. 11:25). Alleen de zevende ondeugd ontbreekt, en in tegenstelling tot alle andere is afgunst bepaald geen lolletje, het brengt niets dan zure eenzaamheid.

Lees het hele artikel

Wellicht ook interessant

Brandende roos
Brandende roos
None

Levende Liefdesvlam: tussen vastlopen en verlangen naar God

Jan van het Kruis (1542–1591) behoort tot de bekendste mystieke stemmen binnen de rooms-katholieke traditie. Maar zijn hervormingsijver bracht hem ook in conflict: in 1578 sloten medebroeders hem op in een kloostercel, waar hij negen maanden eenzaam doorbracht. Het jaar daarop schreef hij zijn indringende gedicht Levende Liefdesvlam. Uitgeverij Carmelitana bracht een vierdelige hertaling uit van zijn werken. Marianne Vonkeman bespreekt Levende Liefdesvlam. Gedichten – Brieven – Kleine werken.

Monnik met een kruis en bel
Monnik met een kruis en bel
None

Reactie op Jan Martijn Abrahamse, Verlangen naar het heilige

Heiligheid is een notie of een karakteristiek die het geseculariseerde Westen grotendeels teloorgegaan is. Of toch niet? Abrahamse geeft in dit fascinerende essay aan dat wij er wellicht te gemakkelijk aan voorbij geleefd hebben. Terwijl heiligheid wel degelijk aanwezig was en nog steeds is. Hij spreekt niet voor niets over ‘herontdekken’: heiligheid is verborgen aanwezig en kiert op gezette tijden en plaatsen door de barsten van ons gepantserde zelf heen. Taalkleed en stijl van schrijven zijn nadrukkelijk evocerend bedoeld. Je leest niet alleen een intensief en geleerd betoog, maar je wordt ook meegenomen op een fascinerende ontdekkingsreis.

Nieuwe boeken