Vertellingen van bijbelverhalen – zijn we daar niet allemaal groot bij geworden? Godly Play gaat over die bijbelverhalen, op een indringende en ontroerende manier. Luister maar…

In haar boekje Zomaar een godsvermogen beschrijft Margot C. Berends wat voor haar waardevol is, aan de hand van twaalf dierbare objecten op haar bureau. Ze geeft daar het woord ‘God’ aan. Zo noemt ze het vermogen om in gedachten naar een mooie plek te gaan een ‘godsvermogen’. Verbeeldingskracht: dat is God.

In 1225 schreef Franciscus van Assisi op zijn sterfbed het Zonnelied. Vanuit een grote intimiteit laat hij de hele schepping God prijzen. De Allerhoogste, Onnoembare, Ene grote God komt alle lof toe, en eer. Alles en iedereen richt zich op Hem. Hoe zou je dat nu verwoorden, als je vanuit de nood van de Aarde, de beleving dat alles één is, dat God in alles aanwezig is, hard wilt roepen en zingen om vrede en heelheid? Als je snakt naar licht, warmte, inzicht? Marjan Bosch doet een poging. Een loflied op de zon en de aarde. Ze nodigt de lezer uit mee te gaan schrijven: wat zijn voor jou de beelden die je verbinden met zon, maan, sterren en al het andere dat samen met ons de schepping vormt? En hoe uit je dan je dankbaarheid, eerbied, verbondenheid?

Wanneer mij gevraagd wordt hoe ik het scheppingsverhaal uit Genesis lees, noem ik het verhaal een grote lofzang. Het is als een hooggestemde belijdenis waarin verwoord wordt dat God de Bron is van al wat bestaat. Zijn Woord schiep het licht en het leven. Is niet de zon de bron van al het leven? Nee, ook die staat aan de hemel enkel dankzij God.

In het boek Klaagliederen komt het lijden van mensen rauw en overweldigend op ons af. Het is geen vertelling, zoals het boek Job, dat speelt in een land hier ver vandaan. Het gaat om echte rampen, die echte mensen overkomen: de inval van vijanden. Verwoesting van een stad, met alle doden die daarbij vallen. Een gruwelijke hongersnood. De beelden buitelen over elkaar heen. Is God ten midden van dat alles dichtbij of juist op afstand?

Wat we over God lezen in het boek Hosea impliceert dat Hij door zijn verlangen een zekere vorm van lijden ervaart. Welke consequenties heeft dat voor Zijn almacht en Zijn karakter als Hij zou lijden? Kan Gods verlangen Hem pijn bezorgen?

In vele bijbelverhalen wordt verteld hoe mensen ervaren dat hun leven kantelt in aanwezigheid van God. Die is daarbij betrokken. Juist daardoor worden het momenten die ‘waar’ zijn, vol betekenis.

In ieders leven gebeuren er wel eens dingen waarvan je op het moment zelf, of later, voelt of weet: dit is een heilig moment. Het zijn van die momenten die uit de lucht (of uit de hemel, zo u wilt) komen vallen.

Samenvatting: Op speelse wijze becommentarieerde emeritus predikant Henk Kroese een gedicht van Gabriël Smit. Het is geen recensie; geen op waarde schatting; geen oordeel. Wel is het een reflectie op God zoeken, en de pijn van het van God gescheiden zijn, die in die zoektocht naar boven kan komen.