Psalm 104:27 En allen zien ernaar uit dat u brood geeft, op de juiste tijd. Schriftlezing: Psalm 104:24-35 Het eigene van biddag Biddag is een jaarlijkse ‘oefening in afhankelijkheid’. Minder dan in eeuwen waarin bede- en boetedagen met een breed kerkelijk en maatschappelijk leven verweven waren, ervaren mensen in onze tijd de verbondenheid van een […]
Psalm 105:7 Cantate Hij is de Heer, onze God, zijn besluiten gelden over de hele aarde. Schriftlezing: Psalm 105 Het eigene van de zondag De nadruk op Gods wonderdaden als basis voor geloof en dienst, gepaard aan een perspectief op de volkerenwereld, zal reden zijn geweest voor de kerk om reeds in vroege eeuwen Psalm […]
Psalm 116:8a Jubilate Ja, u hebt mijn leven ontrukt aan de dood. Schriftlezing: Psalm 116 Het eigene van de zondag Zowel het gepassioneerde karakter van Psalm 116 als zijn toespitsing in een uitbundig verwoord voornemen tot het brengen van lof en dank aan de Heer in de tempel te midden van zijn volk, is een […]
Psalm 33:5b Misericordia Domini Van de trouw van de Heer is de aarde vervuld. Schriftlezing: Psalm 33 Het eigene van de zondag Psalm 33 is in de kerkelijke liturgie nauw verbonden met de tweede zondag na Pasen. De Latijnse benaming van de zondag is ontleend aan Psalm 33:5. Zowel introïtus, graduale als antwoordpsalm worden in […]
Psalm 114:7 Quasimodo geniti Voor het aanschijn van de Heer, – beef, aarde! – voor het aanschijn van de God van Jakob. Schriftlezing: Psalm 114 Het eigene van de zondag Reeds de vroege kerk wendde bij het vieren en betuigen van de paasboodschap de psalmen van Israël aan. Met name in de liederen die Gods […]
Geloofstaal & cultuurtaal In de geloofstaal van de christelijke gemeente heeft het begrip ‘besnijdenis’ nauwelijks een plaats. In protestantse kerken waar het klassieke doopformulier wordt gebruikt, klinkt rond de doopbediening de herinnering aan de besnijdenis. Deze wordt vermeld als teken van Gods verbond met Israël, gevolgd door de zinsnede: ‘Dewijl dan nu de doop in […]
Geloofstaal & cultuurtaal Het woord ‘doop’ als aanduiding voor een kerkelijk sacrament maakt deel uit van een hoofdzakelijk binnenkerkelijk taalveld. Daarin markeert ze een centraal moment in het leven van de christen door de in de doop uitgebeelde afwassing van zonden en inlijving in Christus en zijn gemeente. De doop wordt bediend door onderdompeling in […]
Geloofstaal & cultuurtaal In de klassieke leer van de verzoening nemen de begrippen ‘offer’ en ‘bloed’ een centrale plaats in. Ze zijn nauw verbonden met de duiding van de kruisdood van Jezus Christus als plaatsvervangend lijden voor de zonden van mensen. Het geloof in ‘reinigend bloed’ roept niet alleen buiten de kerk, maar ook daarbinnen […]
Geloofstaal & cultuurtaal In het hedendaagse jodendom is het Pascha nog altijd een van de grote feesten. Het wordt bij uitstek in de familiekring gevierd. In de christelijke geloofstaal en de Nederlandse cultuurtaal herinnert het van het Hebreeuwse pèsach afgeleide woord ‘Pasen’ aan de onlosmakelijke verworteling van het christelijke hoogtijfeest in de oude Israëlitische viering […]
