Bidden: waarom zou dat niet hip kunnen zijn?

Wat betekent bidden voor jou? Met die vraag stapte Martine Meijers binnen bij de Christusgemeente aan de Bextraat in Antwerpen. Geloof en gebed zijn al eeuwenlang met elkaar verweven. Het woord bidden komt van het Latijnse precor, dat ‘verzoeken’ of ‘vragen’ betekent. Of het nu gaat om lofprijzing, een smeekbede of een zegen: bidden is voor veel gelovigen een manier om contact te maken met God. Maar wat betekent het nog in deze tijd? Martine sprak met Marije Huiting en David Pierre.
Wat betekent bidden voor jou?
Geen gemakkelijke vraag, vindt Marije Huiting (29). Ze woont in Antwerpen en werkt als onderzoeker en opleidingsmanager bij de Nederlandse School voor Openbaar Bestuur in Den Haag. Nadenkend over wat bidden voor haar betekent, komt ze uit bij haar studententijd in Utrecht.
‘Ik woonde toen een paar jaar in een leefgemeenschap in een voormalig klooster. Elke ochtend en avond waren er korte vieringen in het kapelletje van het gebouw. We zongen Taizéliederen, iemand las een gebed voor, en er was ruimte om in stilte te bidden.’

Onverwachts aangeraakt
Vaak bleken juist op de dagen dat haar hoofd er het minst naar stond, bijvoorbeeld omdat ze zich moe of gehaast voelde, de samenkomsten waardevol.
‘Onverwachts werd ik dan soms geraakt door de tekst van een lied of van een voorgedragen gebed. Je hoefde niet zelf op zoek te gaan naar de woorden of de vorm, maar die werden je aangereikt.’
Houvast in bestaande teksten en gebeden
Zelf lukt het haar niet altijd om in haar eentje woorden of rust te vinden voor gebed, bekent Marije:
‘Ik ben me dan teveel bewust van mijn gedachten, ik blijf steken in het zoeken naar de juiste woorden, of vind de rust niet.’
Gelukkig vindt ze houvast in bestaande teksten:
‘Er zijn boeken vol geschreven met mooie gebeden, te beginnen bij de Bijbel zelf. Ik vind het ook fijn om daar een bestaand gebed in te zoeken. Of om samen met anderen te bidden, bijvoorbeeld aan het begin van de maaltijd. Dat helpt om even een moment van rust en bezinning te creëren.’
Bidden is een zoektocht, en dat zal misschien altijd wel zo blijven, besluit Marije. ‘Juist daarom is het zo waardevol om met elkaar te delen hoe je bidt en welke vorm dat kan aannemen.’
Bidden is een zoektocht. Juist daarom is het zo waardevol om die met elkaar te delen
Gebed als balsem voor het slapengaan
Ook voor David Pierre (43) blijft bidden een zoektocht. In het dagelijks leven werkt hij als ICT’er bij Flexso in Kontich, een gemeente in de provincie Antwerpen.
‘Ik ben niet zo’n bidder, zeker niet hardop. Maar als ik in de kerk ben, is het niet zo moeilijk – ik ben er toch, en bid gewoon mee.’
Uit zijn kindertijd herinnert hij zich een eenvoudig avondgebed dat hij elke avond bad voor het slapengaan:

Avondgebed
Lieve Heer
Ik ga nu slapen
Want de dag is weer voorbij
Maar ik wil U eerst bedanken
U was weer zo goed voor mij
Ja, U hebt me weer gegeven
Alles wat ik nodig had
Eten, drinken, kleren, speelgoed
En nog heel wat meer dan dat
Geef mij nu ook Uw zegen
Ik ga dan slapen rustig zacht
En mijn God, blijf bij mij waken
Ik wens U, Jezus, een goede nacht.
David was vijf toen hij zijn broer Herman verloor.
‘Dat gebedje stond ook op zijn doodsprentje, toen hij op zesjarige leeftijd overleed. Jarenlang dacht ik er nauwelijks aan, tot ik zelf kinderen kreeg: Lili en Warre. Toen heb ik het gebedje onder het stof vandaan gehaald.’
Nu zeggen ze het versje elke avond samen op voor het slapengaan.
‘Zelfs voor Kara, onze 13-jarige pleegdochter die elke twee weken bij ons logeert, spreken we het uit. En het vreemde is: zij vraagt er intussen zelf om. Ondanks haar leeftijd heeft ze graag dat we dat gebed voorlezen – misschien als een balsem voor het slapengaan?’
Gezamenlijke afsluiting van de dag
Zelf vindt David het ook fijn om het avondgebed voor te lezen.
‘We hebben ’s avonds vaak nog van alles te doen – zoals werk of afwas. Dit is dan een gezamenlijke afsluiting van de dag, een moment van rust en dankbaarheid. We sommen ook altijd even op wat we die dag leuk vonden, en waar wij of de kinderen dankbaar voor kunnen zijn. Kortom: een oefening in dankbaarheid.’
Gebed is voor ons een oefening in dankbaarheid
Voor David raakt bidden aan iets fundamenteels: het besef dat de mens niet alles weet of kan. Het nodigt uit tot een zekere bescheidenheid.
‘Bidden staat in een traditie die beseft en toegeeft dat we als mensen niet alles weten. Ook in de wetenschap moeten we niet arrogant worden. Ja, we weten veel: wiskundige, fysica, chemie. Maar zegt dat werkelijk alles? Je kunt liefde biochemisch verklaren, maar verklaart dat alles? Ik denk dat het beter is om ons soms gewoon over te geven aan het mysterie. Dat is voor mij een vorm van gebed.’
Niet alles willen verklaren, maar je overgeven aan het mysterie: dat is voor mij een vorm van gebed
Toch is bidden niet altijd vanzelfsprekend. Er kunnen ook drempels zijn, ervaart David:
‘Misschien is het juist de kwetsbaarheid van het bidden die me afschrikt. Misschien maak ik mezelf graag wijs dat ik het niet nodig heb. Misschien zou ik wel meer moeten bidden, en is dat nog een groeipad voor mijn leven.’

Mediteren op de fiets door de stad
Hoewel hij niet vaak bidt, mediteert David wel regelmatig – vooral op de fiets:
‘Ik ga vaak een uurtje fietsen rond de stad, en dat maakt mijn hoofd leeg. Vaak krijg ik de beste en meest creatieve gedachten en ideeën op de fiets, of tijdens het sporten. Of dat gebed is? Misschien niet, maar het helpt me wel om mentaal in balans te blijven.’
Voor de toekomst ziet hij zeker kansen:
‘Meditatie en yoga zijn hip. Introspectie, retrospectie, vergiffenis vragen, dankbaarheid, spiritualiteit: het zijn belangrijke dingen. Dus waarom zou bidden dan niet hip kunnen zijn?’
Over de auteur
Martine Meijers woont in Antwerpen en komt uit Vlaardingen. Ze studeerde Leraar Basisonderwijs aan de Fontys Hogeschool Tilburg en werkt als beleidsondersteunend medewerker bij het Ligo Centrum voor Basiseducatie. Daarnaast is ze redacteur van De Band, het kwartaalmagazine van de Antwerpse protestantse kerken.