Bijzonder kind
Bij Lucas 1,57-80 / Bij Lucas 1:57-80
Verhaal
Het is zover, de baby van de buren is geboren! Saar is al wezen kijken en ze mocht de baby ook al vasthouden. Het is een jongetje en hij is héél klein en lief! Maar wat Saar wel een beetje raar vindt, is de naam van het jongetje: Johannes. Saar kent niemand die zo heet.
Kennen jullie iemand die zo heet?
Papa had gezegd: ‘Dat heeft buurvrouw Liesbeth zeker bedacht.’ Toen papa zag dat de buurman groot op het raam schilderde: ‘Johannes is geboren!’, was hij meteen naar het tuinhekje gelopen en vroeg: ‘Hoe kom je toch bij die naam, buurman?’
De buurman vertelde enthousiast over de naam: die had hij inderdaad niet bedacht, maar de buurvrouw ook niet! Hij had hem op een dag gehoord en kwam erachter dat het ‘God is genadig, God is goed voor ons’ betekent. En toen wist hij gewoon dat zijn zoon zo moest heten. ‘Want’, zei de buurman, ‘het is een wonder dat wij op onze oude dag nog een kind konden krijgen! Dit is een bijzonder kind. Ik merk het nu al: nu hij er is, is alles anders. Het leven wordt lichter, merk jij dat ook?’
Saar zag papa naar de buurman kijken en daarna naar de buurvrouw die met de kleine Johannes naar buiten kwam. ‘Eh, ja,’ stamelde de vader van Saar, die niet wist wat hij zeggen moest.
Opeens barstte de buurman in tranen uit en lachte tegelijkertijd. ‘God, buurman,’ zei hij, ‘je hebt natuurlijk geen idee waar dit verhaal van mij vandaan komt, maar ik verzeker je: dit kind, daar gaan we nog wat mee beleven en wij niet alleen.’
Nou ja, Saar hoopt vooral dat ze nog vaak langs mag komen. Want zij vindt die kleine Johannes gewoon superlief.
Gesprek
Neem enkele geboortekaartjes mee en laat ze aan de kinderen zien. Bekijk de namen op het kaartje. Leg uit dat soms namen gegeven worden omdat ze in de familie voorkomen, soms vanwege de betekenis van de naam of omdat mensen het een mooie naam vinden. Wie van de kinderen weet waarom hij/zij zo heet? Als kinderen omkijken naar hun ouders is dat mooi: die kunnen helpen antwoord te geven.
