Menu

None

Vieren en gemeenschap zijn in tijden van corona

‘Ik kies voor de activerende oproep en de inspiratie om het vol te houden’

Rolinka Klein Kranenburg, predikant van de Veenkerk in Amersfoort-Vathorst:

“De Veenkerk gaat in de zomer elk jaar vier weken dicht. Ik merk dat mensen er niet zo van schrikken dat ze even niet naar de kerk kunnen. Natuurlijk is er nu een heel andere aanleiding om de kerk te sluiten dan in de zomermaanden. Dat betekent dat we juist nu wel gemeenschap willen zijn voor elkaar. Gek genoeg zit ‘m dat niet direct in het vieren samen, maar in het omzien naar elkaar. De pastorale kant: een bellijst opstellen en samenwerken met wijkinitiatieven om ouderen en kwetsbaren te ondersteunen. Maar ook alleenstaande ouders met kinderen, en helemaal alleenstaanden: ook zij worden gebeld.

Hoe kun je nu toch ook qua geestelijke voeding iets bijdragen?
Dat begint met een column op de site. Op dit moment maak ik kleine vlogjes over Mozes (mijn kat én zijn bijbelse naamgenoot). Korte vlogjes met een knipoog. Aangezien lezingen over Mozes op het rooster stonden, houden we dat op deze manier nog bij.
De vaste musici zijn gevraagd om zichzelf te filmen terwijl ze thuis een mooi stuk muziek maken en daar iets bij te vertellen. Op die manier pakken we de bouwstenen van een reguliere viering, en plaatsen dat op de site en facebook en in de nieuwsbrief.

Live streamen doen we niet. Dat heeft in mijn gemeente weinig zin. Men gaat niet op een vast moment bij de laptop zitten om mij te zien en te horen preken naast de Paaskaars. Wat we wel gaan doen, is het eigene van de vieringen van de Stille Week verhalend en met muziek filmen en plaatsen. De keuze om van te voren op te nemen maakt het mogelijk dat we een en ander kunnen monteren en het zo tot een mooi geheel van ongeveer 20 minuten kunnen maken. We zijn as we speak aan het brainstormen hoe we dat het mooiste kunnen doen.

Het is nu de uitnodiging om niet vast te lopen in het benoemen van de narigheid en onzekerheid, maar er ook een richting aan te geven. Ik kies zelf meer voor de activerende oproep (tot naastenliefde) en inspiratie om het vol te houden met elkaar. En ik focus ook graag op het gegeven dat deze situatie van onzekerheid niet het laatste woord zal hebben, maar dat het ook weer over gaat.”

Zie www.veenkerk.nl en www.facebook.com/veenkerk/

Wellicht ook interessant

None

Reactie op Geloof en gender. Zoeken naar een begaanbare weg

Jan Minderhoud heeft zich als theoloog gewaagd aan een studie over gender – een van de grote twistappels in maatschappij en kerk in onze tijd. Wat me meteen positief raakt is de aangename, respectvolle en fijngevoelige toon die hij aanslaat. Minderhoud schrijft vanuit zijn persoonlijke betrokkenheid bij mensen, die op allerlei manieren te maken hebben met het onderwerp. Op geen enkele manier voel ik iets van neerbuigendheid of veroordeling naar wie dan ook. Dat is grote winst in een sterk verhit debat. Minderhoud streeft ernaar recht te doen aan de hoge mate van complexiteit van het onderwerp en daar zo genuanceerd mogelijk over te schrijven. Tegelijkertijd schrijft hij met het verlangen om te onderscheiden wat God ons aanreikt aan waarheid en wijsheid, in wetenschap, schepping en Bijbel.

None

Toespraak van Johan Tahon tijdens de boekpresentatie van De imitatie van Christus

Zelden heb ik iemand zo intens, diep en als een hedendaagse mysticus horen voorlezen als Frank Deroo. Tijdens de voorstelling van de nieuwe pocketeditie van De Imitatie van Christus van Thomas a Kempis werd de zaal muisstil zodra Frank het woord nam. Ik begrijp zijn passie voor deze eeuwenoude teksten. Ook in mijn beeldhouwatelier ligt het Kempis-boek altijd open. Een kaars brandt ernaast. En telkens wanneer ik erlangs loop, heb ik het gevoel dat er een aanwezigheid is in de historische kerk die ik als werkruimte mag gebruiken.

Nieuwe boeken