Levenslessen tegen polarisatie
Een recensie

Rabbijn Awraham Soetendorp kijkt in de gesprekken met Annemiek Leclaire terug op zijn leven. Sybrand van Dijk las hun boekje en waardeert Soetendorps nadruk op eigen verantwoordelijkheid.
De handdruk van Awraham Soetendorp en Shamier Madhar, de jongerenimam uit Almere, maakte indruk. Hamas had Israël met huiveringwekkende terreur aangevallen. Israël was begonnen Gaza te bombarderen en dreigde met een grondoorlog. Mensen over de hele wereld en ook in Nederland werden uiteengedreven in opinies, meningen en vijandelijkheden. En toen die handdruk van twee mannen die elkaars tegenpolen zouden kunnen zijn.
‘Elk ogenblik, elke ontmoeting is een kans om iets te veranderen,’ vertelt Soetendorp in Levenslessen van een rabbijn. Dit kleine boekje, 158 bladzijden, is gekozen tot beste theologische boek 2023. De journaliste Annemiek Leclaire voert hierin gesprekken met hem. Zij is niet religieus opgevoed en vraagt daardoor verheldering zodra Soetendorp godsdienstige begrippen hanteert. Dat maakt het boek voor iedereen buitengewoon goed leesbaar.
‘De ander ontmoeten’ is voor Soetendorp essentieel. Hij citeert Martin Buber: ‘dat wij pas iemand worden in het gelaat van de ander.’ Hij citeert Levinas. Maar hij reflecteert vooral op een basisverhaal uit zijn eigen leven.
Echt gebeurd?
Awraham is in 1943 geboren, in het hart van de oorlog. Zijn ouders staan op het punt om onder te duiken wanneer een razzia hun woning aandoet. Nazi’s staan voor de deur en willen hen meenemen.
Dan kijkt een SS-officier in de wieg en ziet hoe de kleine Soetendorp daar ligt te slapen. Het raakt hem. Met een smoes verlaten de soldaten de woning en geven zo aan de ouders van Awraham de gelegenheid om alsnog te vluchten.
‘Is dit echt zo gebeurd?’ vraagt de oude rabbijn zich af. ‘Misschien niet.’ Maar dat is niet van belang, zo vervolgt hij. Het gaat om het weten dat een ontmoeting mensen kan veranderen.
Het weten dat een ontmoeting mensen kan veranderen
Of het echt zo gebeurd is, is een vraag die zich vaker aandient. Soetendorp vertelt veel verhalen over verandering maar ook over verantwoordelijkheid, keuzes maken en de consequenties daarvan dragen. Soms lijken ze te mooi om waar te zijn. Is dat erg? Niet, zodra de lezer begrijpt dat het misschien verhalen zijn die waar willen wórden.
Zoals de herinnering van Awraham aan een klasgenoot die werd gepest. Wat hoop je intens dat hij uiteindelijk een klas heeft gevonden die hem hartelijk ontvangen heeft. Dat kinderen hem goedgezind zouden zijn.
Eigen aandeel
Soetendorp hecht zwaar aan verantwoordelijkheid. Dat is een opluchting in de ironische tijden, waarin wij leven. Niemand lijkt zich op dit moment bewust van de ernst van het leven. Velen voelen zich tekortgedaan, zonder hun eigen aandeel onder ogen te willen komen. Dat laatste doet Soetendorp bijna meedogenloos.
Zelfs zijn daden als kind worden tegen het licht gehouden van de waarheid en de eerlijkheid. Zozeer, dat je je kunt afvragen of er nog ruimte overblijft voor de tragiek van het leven: je bent niet altijd de volmaakte mens die je zou willen zijn. ‘God maakt niet goed,’ zegt Soetendorp, ‘wat wij hebben laten liggen.’ Dat klinkt even helder als verstikkend. Kun je werkelijk niet op enig mededogen hopen?
Annemiek Leclair en Awraham Soetendorp schreven een boek over verbinding en menselijkheid. Over waardigheid en geïnspireerd leven. Het is het meer dan waard om gelezen te worden, nu polarisatie de boventoon voert.
Sybrand van Dijk is predikant van de Protestantse Gemeente van Roden-Roderwolde.
Awraham Soetendorp en Annemiek Leclaire, Levenslessen van een rabbijn. Balans, Amsterdam 2023, 158 p., € 15,00