Naar Pinksteren: dag 14
Hemelvaart
De zon schijnt en een wolk gaat traag voorbij.
Wat is het goed om hier met Hem te lopen!
Diep in mijn hart begint het nieuwe hopen:
nu is de tijdmaat vol, Hij maakt ons vrij!
Ik kan niet zwijgen. ‘Heer, is nu de tijd
dat U het koninkrijk weer op zal richten?’
We zien de spanning op elkaars gezichten.
Zijn antwoord geeft ons toch geen helderheid.
Zijn wij dan nog te ver van wat Hij zegt
en niet in staat zijn wijsheid te doorgronden?
Zijn wij dan altijd weer te aards gebonden?
Heeft Hij ons dit misschien al uitgelegd…
en zijn wij niet bij machte te verstaan?
Doen wij Hem weer tekort met dit verlangen?
Hij zegt ons straks zijn Geestkracht te ontvangen.
Hij heft zijn handen en Hij ziet ons aan…
Dan slaat in ons het weten: Hij vertrekt.
Hij zegent ons, wordt van ons weggenomen.
Een groot ontroeren is in ons gekomen
Wij zien hem nog tot aan het wolkendek.
Bron: Joke Verweerd, Opluisteren
