Recensie Houvast, uitgave 2024

In 2015 bracht de HGJB een nieuwe methode voor de belijdeniscatechese uit met een naam Hou(d)vast. Deze methode behandelt de kernpunten van de gereformeerde belijdenis. Elk hoofdstuk begint met een introductie, die uitnodigt tot gesprek. Een Bijbelstudie met gespreksvragen brengt de catechesegroep bij de bron. In korte paragrafen wordt vervolgens het onderwerp uitgelegd. Elke les biedt daarnaast werkvormen voor een verbijzondering van het thema richting de gemeente, gesprek naar aanleiding van de belijdenis en de mogelijkheid gemeenteleden in te schakelen om als gast vanuit hun geloofservaring catechisanten te vormen.

Herziening

Na 9 jaar is de methode nu herzien. Wie op zoek gaat naar wat er veranderd is, zal allereerst opmerken dat het meeste hetzelfde is gebleven. Wat goed is, hoeft ook niet anders.

Sommige gespreksvragen zijn verduidelijkt

Toch zijn er wel belangrijke verbeteringen aangebracht. Niet alleen de lay-out en de naam (nu eenvoudig: Houvast) zijn veranderd. Ook inhoudelijk zijn er aanpassingen gedaan. Sommige introducties bleken nogal tijdgebonden. Zo is het televisieprogramma DWDD inmiddels van de buis. Laat staan dat jongeren nauwelijks nog televisie kijken. Meerdere werkvormen zijn daarom geactualiseerd. Het hoofdstuk over het Avondmaal heeft een wat persoonlijker insteek gekregen. De introductie op deze les geeft nu meteen gelegenheid tot een dieper gesprek.

Sommige gespreksvragen zijn verduidelijkt. Het viel me op dat hier en daar wat strakker regie wordt gegeven voor het te voeren gesprek. Dat lijkt me ook zeker een verbetering. In de jaren dat ik werk met deze methode blijkt dat catechisanten gaandeweg minder achtergrondkennis hebben en daarom behoefte aan wat meer context en richting.

Na 9 jaar is de methode nu herzien

De herziene versie biedt ook één extra hoofdstuk. Deze draagt de titel ‘God trekt zijn woorden niet in’ en gaat over de verbondenheid met Israël. Verder is er een wijziging aangebracht in de volgorde van de lessen. De les over de betekenis van de opstanding komt nu na de lessen over zonde en verzoening.

Verbeterpunten

Daarmee kan de methode weer heel wat jaren vooruit. Natuurlijk blijft er wat te wensen over. Ook in gemeentes die behoren tot kerkverbanden van de Afscheiding wordt de methode gebruikt. Voor hen is de paragraaf over het censura morem niet goed te gebruiken, aangezien dit in hervormd-gereformeerde kring een andere invulling krijgt. Ook mist een apart hoofdstuk over pastoraat en tucht. En in het hoofdstuk over de kerk zou wel iets meer aandacht mogen zijn voor inhoud en betekenis van de Reformatie.

Toch biedt deze methode in haar herziening een prima houvast voor catecheet en catechisant in de voorbereiding op de openbare geloofsbelijdenis. Daarom van harte aanbevolen!