Rode ballonnen

Bij Pinksteren denk ik altijd aan een bijzondere pinksterviering in onze gemeente. Jaren geleden lieten we na de dienst buiten bij de kerk allemaal een rode ballon op. De rode ballonnen verspreidden zich al snel door de lucht, voortbewogen door de wind.

Het was die dag prachtig lenteweer. Mijn man was jarig. Ik voelde me dus al in een feestelijke stemming toen we ’s ochtends naar de kerk gingen. De rode ballonnen na afloop van de dienst versterkten de vreugde. Bij iedereen. Tijdens het oplaten zag ik allemaal vrolijke gezichten om me heen.

Onderaan het touwtje van iedere ballon zat een kaartje met een groet. En met naam en adres van de kerk. Zo kon degene die de ballon ergens vond reageren. We waren benieuwd hoever ze zouden komen.

Vol van God

Wat mij raakt in het pinksterverhaal in Handelingen is dat de leerlingen vervuld raken van God. Ze zijn al een tijd in afwachting van de Geest die Jezus hun beloofd heeft, en dan gebeurt het. Lukas gebruikt bijzondere beelden: een hevige windvlaag waait door het huis, vuurtongen op het hoofd van de discipelen zetten hun tongen in vlam.

Kort daarvoor was Jezus opgevaren naar de hemel. Na zijn opstanding en verschijning moeten de leerlingen zijn aanwezigheid onder hen weer missen. Maar nu ze de Geest krijgen, ervaren ze Jezus en God heel dichtbij. De discipelen beginnen enthousiast te getuigen. Een mooi woord vind ik dat: ‘enthousiast’, letterlijk ‘en theou’, ‘in God’ zijn.

Ook nu kunnen we soms de aanwezigheid van de Geest ervaren: in een woord of lied dat ons raakt, in een vriendelijk gebaar dat ons optilt, in iets wat ons diep troost of helpt… De Geest brengt ons de liefde van God te binnen.

… lastig te vinden … alsof hij zich heeft verstopt…

Elkaar verstaan

De Geest zorgt niet alleen voor verbinding tussen God en mensen, maar ook voor verbinding tussen mensen onderling. De discipelen zijn vol vuur gaan spreken met Pinksteren. Ook al praten ze vreemd, iedereen verstaat hen. Bij de torenbouw van Babel was dat verstaan van elkaar juist verstoord geraakt. Daar ontstond spraakverwarring, mensen begrepen elkaar niet meer. Bij Pinksteren gebeurt het omgekeerde. Het zorgt voor verbondenheid, dwars door verschillende talen heen.

Dat doet me denken aan mijn kleindochter van vier die af en toe met twee Syrische jongetjes speelt. De jongens kennen enkel Arabisch, onze kleindochter alleen Nederlands. Maar ze kunnen uitstekend samen spelen en plezier maken. Daar hebben ze geen Google Translate bij nodig.

De Geest brengt God en Jezus heel dichtbij

Waar een diep verstaan is van elkaar, kun je samen de Geest bespeuren. In een persoonlijk gesprek waar je iets wezenlijks met elkaar deelt, of in een langdurige vriendschap. De verbondenheid overstijgt je eigen mogelijkheden en voelt als cadeautje.

Zoekplaatje

Een van de favoriete boeken van mijn kleindochter is het prentenboek van Charlotte Dematons ‘De gele ballon’. Het boek bevat mooie gekleurde tekeningen, paginagroot. Op iedere tekening is er ergens een gele ballon te zien. Inmiddels kennen we het boek op ons duimpje en weten we de gele ballon snel te vinden. Maar de eerste tijd was het goed zoeken. Waar was hij in de drukke stad, waar zagen we hem in het bos? Soms was hij lastig te vinden. Het leek het wel alsof hij zich had verstopt.

Soms lijkt de Geest ver weg. De drukte van alledag belemmert ons dikwijls om zijn nabijheid te ervaren. Ook in situaties van intens verdriet of misverstaan kan het moeilijk zijn om de Geest te ontdekken. Maar ook dan, of juist dan, is de Geest er wel. Hij lijdt en zucht mee. Hij is ook in het verlángen – naar heelheid, naar liefde, naar God. De Geest staat ons bij. In de Bijbel wordt de Geest ‘Parakleet’ genoemd; letterlijk: iemand die erbij geroepen wordt, die het voor ons opneemt. ‘Trooster’ of ‘pleitbezorger’ luidt de vertaling.

Pinksteren

De laatste jaren doen in de pinksterdienst in onze gemeente jonge en oudere mensen belijdenis van hun geloof. Naast het beantwoorden van de bevestigingsvragen, vertellen ze ook in eigen woorden wat ze geloven. Het zijn inspirerende getuigenissen. Ook al legt iedereen in de persoonlijke belijdenis eigen accenten, de bron en basis is Dezelfde. De verhalen nodigen alle aanwezigen uit om (opnieuw) stil te staan bij het persoonlijk geloof in God. En bij het geschenk van de heilige Geest.

Na de dienst gaan we allemaal weer op weg naar huis, de nieuwe week in. Met de opdracht om Gods liefde door te geven op onze weg. Misschien moeten we daarbij wat vaker de touwtjes uit handen geven en ons laten voortblazen door de wind. Zoals een veertje, of zoals een rode ballon.

De rode ballonnenactie in onze gemeente was eenmalig. Vanuit milieu-oogpunt ook wel beter. Een paar weken na de actie ontvingen we een antwoordgroet uit Duitsland. Over de grens, in een andere taal, maar over en weer duidelijk verstaan.