Hoe lang nog?’ (Psalm 80:5) is de typische vraag van wie snakt naar een toekomstperspectief. Telkens opnieuw hopen gelovigen hierbij op een bevrijdende tussenkomst van God. Als de christengemeenschap woorden zoekt voor hun goede nieuws, grijpt men terug naar ideeën en beelden uit eeuwenoude psalmen en profetische teksten. Eens moet er toch een einde komen aan oorlog, uitbuiting, verdrukking. Eens zal God het lot van zijn volk ten goede keren. Dit moment, geeft de lucaanse gemeenschap aan, is nu aangebroken in de geboorte, het leven, sterven en verrijzen van Jezus.

Binnen de godsdienstwetenschappelijke paradigma’s van Durkheim en Weber moeten we ook de ‘klassiekers’ Das Heilige (1917) van Rudolf Otto en Das Heilige und Profane (1957) van Mircea Eliade begrijpen. Binnen de gestelde kaders van vooruitgang, individualisering en rationalisme proberen beide auteurs, elk vanuit hun eigen perspectief, het blijvende belang van het heilige als religieus fenomeen te onderstrepen.

De Charismatische Werkgemeenschap Nederland bestaat vijftig jaar. Dat wordt op 26 november 2024 gevierd met een symposium ‘De CWN 50 jaar in beweging’ aan de Vrije Universiteit te Amsterdam. Margriet Visser licht doel en activiteiten toe van deze gemeenschap.

Preken is een ambacht dat niet zonder reflectie kan. Wieb Boerma zet in het artikel uiteen dat het belangrijk is om je bewust te zijn van factoren die van invloed zijn op een preek.

Deze verzuchting van Mozes (nee, het is geen typefout; er staat niet ‘profiteerde’), getuigt van een groot vertrouwen in de Geest van de Eeuwige (Numeri 11:29). Die kan best vaardig worden over iedereen. De Messias Jezus staat in die traditie. Ook Hij weerhoudt medegenezers niet van hun heilzame werk (Marcus 9:39). Als kinderen tot Hem mogen komen, ja, centraal staan in de onderlinge band tussen Vader en Zoon (9:36-37), dan ook allen die boze geesten uitdrijven. Er worden veel werknemers gezocht in het Koninkrijk van God. Werp je daarvoor een barricade op? Gooi hem omver, hak hem af.

De eerste negen hoofdstukken van het Marcusevangelie staan in het teken van het heilig onderricht, waarin de Geest van God, van de Tora, staat tegenover de satan en diens verschijnen in boze, onreine geesten en demonen. Het begint meteen met Jezus’ doop met de heilige Geest en de satan die deze doop test (1:9-13).

De teksten van deze zondag ademen turbulentie, verwarring en het zoeken naar oriëntatie. Water in zijn levensbedreigende betekenis symboliseert in de teksten het gevaar van de chaos dat op de loer ligt. In Jesaja en Marcus zijn het respectievelijk ‘de Geest van de Heer’ en Jezus, aanvankelijk aangezien voor een ‘geestverschijning’, die rust brengen. Het herhaalde en wanhopig klinkende ‘Waar is Hij?’ uit Jesaja 63:11 resoneert in de paniekkreet van de leerlingen bij de veronderstelde ‘geestverschijning’ uit Marcus 6:49.

Rond de grote christelijke feestdagen pak ik altijd heel graag het werk van dr. O. Noordmans (1871-1956) uit mijn boekenkast. Nu was er dit jaar een extra reden om Hemelvaart en Pinksteren te vieren met Noordmans.

Adjan Boogaard reageert op het boek Geestspraak van Henk van den Belt.