In 2013 verscheen het Liedboek – zingen en bidden in huis en kerk. In de jaren erna hebben veel kerken dit Liedboek zich eigen gemaakt en zingen zij iedere zondag de uit deze bundel. Toch zijn nog altijd veel liederen onbekend en zijn ook nog altijd veel gemeentes niet vertrouwd met het liedboek. Daarom heeft de Interkerkelijke Stichting voor het Kerklied (ISK) besloten iedere maand een lied uit te lichten en bekendheid te geven. Dit zogenaamde Lied van de Maand sluit aan bij de tijd van het jaar en is goed zingbaar in de gemeente.

Ons leven begint met een inademing. We worden geboren, halen adem – en schreeuwen het uit. Meteen is het er allebei: adem en stem. Niets is natuurlijker voor ons dan onze stem te gebruiken om te spreken en… te zingen.

We kennen er allemaal wel één of meer, van die bevlogen mensen die vol enthousiasme ‘ervoor gaan’. In de kerk, in onze gemeente of omgeving zetten ze zich in voor de/een goede zaak. Hier maken we kennis met Bert, die van alles in de kerk gedaan heeft en doet, maar vooral ‘dienstbaar is in zijn orgelspel’.

Een open gesprek vraagt om eerlijkheid naar onszelf en naar anderen. Hoe voeren we dit gesprek in de kerk?

Margot C. Berends beschrijft hoe het tweede pianotrio van Franz Schubert (1797-1828) door elkaar buitelende emoties laat klinken. Kan een mens dit aan? Ja, maar niet te lang.

Wordt de taal in kerkliederen nog wel begrepen? Zo nee, moeten we de teksten dan aanpassen en makkelijker maken? Hanna Rijken neemt je mee in de wereld van de kerkmuziek.

Lees hoofdstuk 6 uit het Dienstboek II. Wat kan de betekenis van muziek zijn op de kruispunten van het seculiere en het kerkelijk leven?

We kennen allemaal de Passion van de televisie op de Witte Donderdag. Het format – het lijdensverhaal van Jezus omlijst door vooral Nederlandstalige popnummers – kan ook anders uitgewerkt worden. Hier het verhaal van de Zwolse (en Hattemse) Passion.

Tijdens de Advent lezen we uit Lucas 1 en 2. Toen deze teksten geschreven werden bestond het Kerstfeest nog niet. Het perspectief is dan ook niet de geboorte, maar Pasen. Lucas 1-2, als een inleiding op het Evangelie, eindigt met het Paasfeest, zoals Lucas 24 het Evangelie afsluit met Pasen. De lofzang van Zacharias in Lucas 1:68-79 – het Benedictus – laat zich lezen als een vooruitblik op de eerste morgen, ‘een vroege Pasen’, zoals Niek Schuman het ooit noemde.