Vergaderopening: Multireligieuze samenleving – Handelingen 4:13

Kerntekst

‘En zij herkenden hen, dat zij met Jezus geweest waren.’
Handelingen 4:13

Schriftlezing

Handelingen 4:8-14

Uitleg

Verzet tegen Jezus’ gezag, zelfs na zijn opstanding uit de dood; dat is de context van wat hier gebeurt en van wat Petrus zegt. Als Petrus in de Naam van Jezus Christus een kreupele geneest (3:1-6) en daarbij spreekt over Jezus’ opstanding, worden hij en Johannes door de joodse leiders gearresteerd en gevangen gezet. In een rechtszaak krijgen ze de volgende dag gelegenheid verantwoording af te leggen: ‘Door welke kracht of door welke naam hebt gij dit gedaan?’ (vers 7).

Petrus begint dan door er fijntjes op te wijzen dat de aanleiding voor deze rechtszaak geen mis-daad maar een wel-daad is: een zieke is gezond geworden. Het Griekse woord dat hier voor ‘gezond geworden’ gebruikt wordt, is hetzelfde als het woord dat in vers 12 vertaald is met ‘behouden worden’. Zoals de kreupele door de naam van Jezus Christus genezen is, moeten mensen ook door diezelfde naam behouden worden. Wat in vers 12 verder opvalt, is natuurlijk vooral het stellige ‘moeten’. Behoud door Jezus is niet een optie, het is een dringende noodzaak.

De omstanders staan verbaasd over de ‘vrijmoedigheid’ van Petrus en Johannes. ‘Vrijmoedigheid’ is een belangrijk thema in het Nieuwe Testament; het is iets waar veel om gebeden wordt (vgl. 4:29). Bij Petrus en Johannes is het bijzonder dat de joodse leiders in hun vrijmoedigheid herkennen ‘dat zij met Jezus geweest waren’.

Overweging

‘En als ik nou in een moslimgezin geboren was…?’ Een van de belangrijkste uitdagingen waarmee christelijke jongeren tegenwoordig worden geconfronteerd, is die van de multireligieuze samenleving. Waar het christendom voor hun ouders tot op zekere hoogte nog vanzelfsprekend was, is het dat voor hén al lang niet meer. In de klas op school zitten soms meer moslims dan christenen! Begrijpelijk dat dan een keer de vraag opkomt: ‘Hebben wij, christenen, echt alléén gelijk…?’

Voor de kerk ligt hier een belangrijke opdracht. Allereerst om jongeren te leren op een respectvolle manier met anders-gelovigen om te gaan. Maar vervolgens ook om met vrijmoedigheid (!) de uniciteit van het christelijke geloof – of beter: van Jezus Christus – uit te leggen. Dat begint dáármee dat we laten zien dat het bij ons werkelijk alleen om Christus gaat, en niet om onze eigen ideetjes en koninkrijkjes. Ook onze jongeren zullen alleen vrijmoedigheid leren als ze in de kerk ervaren: ‘We zijn met Jezus geweest’!

Gebed

Here, we loven U om wie U bent en om wat U doet. We danken U voor de Naam van uw Zoon Jezus Christus, waardoor wij behouden moeten én kunnen worden! Leer ons die Naam hoog te houden, óók tegenover onze jongeren. Geef dat in ons bezig-zijn als gemeente (bestuur, college) die concentratie op Jezus te zien is, en bekeer ons als we de belijdenis van deze Naam hebben laten ‘aankoeken’ door eigen denkbeelden of voorkeuren. Maak ons transparant tot op Jezus!

We bidden U voor onze jongeren: dat ze deze Jezus (beter) zullen leren kennen, en vrijmoedigheid zullen ontvangen om zijn Naam te belijden tegenover hun leeftijdgenoten. Amen!

Ter bezinning

Geef, Heer, uw volk vrijmoedigheid
uw naam zo uit te spreken,
dat alle mensen, wereldwijd,
verstaan uw taal en teken:
de geestdrift die ons door uw knecht
in vuur en wind was toegezegd
en op ons neergestreken!

Beziel ons met uw goede Geest,
dan loven wij van harte
die ene naam het allermeest:
die van de Man van smarten –
de steen, verstoten en veracht,
de hoeksteen – Hij verleent ons kracht,
maar wee wie trots Hem tarten!

[-]

Geef, Heer, uw volk vrijmoedigheid
om in uw naam te spreken
totdat uw stad is toebereid
en alom is gebleken
dat niets uw geestkracht tegenhoudt,
dat leven zal alwie vertrouwt
dat uw rijk aan zal breken.

(Uit: A.F. Troost, lied 75 in Zingende gezegend, Zoetermeer 1995)