Basis

Vergaderopening: Rennen voor je leven – Exodus 2:15b

Kerntekst

‘… maar Mozes vluchtte voor Farao en zocht verblijf in het land Midian. Daar zat hij neer bij een bron.’
Exodus 2:15b

Schriftlezing

Exodus 2:11-22; Hebreeën 11:24-27

Uitleg

Mozes kan het niet hebben wanneer een broeder van hem, een Israëliet door een Egyptenaar wordt geslagen en mishandeld. Met dolle kop doodt hij een Egyptenaar. Begrijpelijk, maar niet goed te praten. Is Israël dan goed en Egypte slecht? Zijn daad komt hem duur te staan. Het is bekend geworden, zo blijkt de volgende dag en dat maakt Mozes bang. Zijn leven staat op het spel. Voor Mozes is de enige weg een vluchtweg. Mozes moet rennen voor z’n leven, want zijn leven is niet zeker meer.

Uit het land van de verdrukking, waar voor hem het leven, het schijnbaar goede leven, toch niet is, moet hij wel alles achterlaten. Z’n leven aan het hof, maar ook z’n eigen broeders. Mozes wordt asielzoeker. Hij komt terecht in Midian. Een woestijngebied ten zuiden van het land Kanaän. Een gebied van rondtrekkende nomadenstammen. Mensen zonder vaste woon- of verblijfplaats. Levend van bron naar bron. Daar kom je altijd weer terecht. Om na veel omzwervingen, ontberingen je dorst te lessen en… anderen te ontmoeten.

Mozes strijkt ook neer bij een bron. Kennelijk weet Mozes dat er in deze heidense omgeving mensen zijn die God dienen. Het is de God, die ook het leven van Mozes en zijn volk leidt. Via de dochters van Jethro, aan wie hij bij de bron een dienst bewijst, wordt hij ‘gast aan tafel’ in de nomadentent van Jethro. ‘Vader der mensheid’ betekent wellicht zijn naam. Als priester van een nomadenvolk, dat God dient, wil hij beschikbaar zijn voor anderen. De oosterse gastvrijheid vindt haar aanvang in de maaltijd, het met elkaar delen van voedsel. Teken van aanvaarding en gemeenschap! De uitgeputte asielzoeker Mozes krijgt in Midian een bijzondere plek. Hier zal hij gevormd worden tot de leider van Israël, die op Gods tijd en na Gods roeping straks het volk Israël uit Egypte zal gaan leiden op weg naar het beloofde land.

Overweging

Rennen voor je leven. Is dat voor te stellen? We denken aan asielzoekers, die hun land, woning, familie en vrienden moeten verlaten omdat hun leven in gevaar is. Je kunt ook denken aan mensen, die hard weg lopen voor zichzelf. Ze accepteren zichzelf niet, of vluchten voor de stilte in hun leven. Voelen zich altijd onrustig, ontevreden, nooit eens ontspannen. Spanningen. Sommigen lopen er hard voor weg. Of het leven er van af hangt. Liever geen conflicten. Stress achtervolgt ook velen. Vanwaar komen al die spanningen? Zijn we in onze onrustige maatschappij misschien teveel afhankelijk geworden van onszelf in plaats van God?

Afhankelijk van de techniek en dan die druk voelen om alles zo goed mogelijk onder controle te kunnen houden? Stop, sta eens even stil. Kom tot rust bij de bron. Laat je door het woord van God bemoedigen en tot rust brengen. Merk op waarheen Hij je wil leiden. Op een levensweg die vandaag zo gekenmerkt wordt door ‘rennen voor je leven’!

Gebed

God in de hemel.
Wij bidden voor asielzoekers en vluchtelingen.
Voor mensen, die ervaren, dat hun leven verloopt via een
omweg.
Voor allen, die in deze tijd zoveel moeite hebben
met grote spanningen op het werk.
In het bijzonder bidden wij ook voor mensen, die arbeidsongeschikt zijn.
Geef kracht en moed aan allen, die zich inzetten voor vluchtelingen, wereldwijd.
Laat het geld, hiervoor bestemd ook daadwerkelijk aan hen
ten goede komen.
Geef ons een ruim hart om lief te hebben.
De ander toe te laten in onze eigen vertrouwde omgeving.
Herbergzaam te zijn, voor hen, die doodmoe neerstrijken bij
de bronnen van
ons overvloedig bestaan.
Sterk ons bij al het diaconale werk.
Vergeef ons tekort.
Hoor onze gebeden in de Naam van uw Zoon, Jezus Christus,
onze Here.
Amen.