De dagboeknotities van dag hammarskjöld
Het boek Merkstenen heeft mij al meer dan vijftig jaar begeleid op mijn levensweg. Het dagboek heeft weinig pretenties, het is niet meer dan een handgeschreven bundeltje, verborgen in een nachtkastje. Het bevat een verzameling korte aante-keningen van een man die zonder dat zijn omstanders het wisten, in het verborgene uitdrukking gaf aan zijn eenzame worsteling, zijn intens verlangen aanvaard te worden en thuis te komen. Het dagboek tekent de weg naar binnen, door Hammarskjöld ervaren als de langste reis. Stap voor stap ontdekt Hammarskjöld dat de geheimvolle aanwezigheid van God zichtbaar wordt wanneer hij in staat is los te laten en open te gaan voor het onverwachte:
Ontvankelijk blijven – uit nederigheid. En om je zachtheid te redden. Ontvankelijk blijven – en danken. Hiervoor: dat je mag luisteren, zien, begrijpen.
God verliest gaandeweg alle macht, wanneer ook wij onze macht en alle aanspraken uit handen geven.
God sterft niet op de dag dat wij niet meer in een per-soonlijke godheid geloven, maar wij sterven op de dag dat het leven voor ons niet meer doorstraald wordt door de schittering van het steeds opnieuw geschonken wonder, vanuit bronnen die ieder verstand te boven gaan.
Hammarskjöld heeft mij bij de hand genomen en mij ge-leerd zo te luisteren naar de tekenen van de dag, dat ik ‘ja’ kan zeggen op datgene wat het leven echt de moeite waard maakt. Ik proef een diepe vreugde in zijn aantekening:
Weldra komt de nacht.
Tegen het verleden: dank,
tegen de toekomst: ja!