Gebed over ziekte en gezondheid

Een gebed bij het horen van sirenes of het zien van een ongeluk onderweg

Het geloei van sirenes is het lied
van onze gebrokenheid dat ons eraan herinnert
dat angst en tragedie, pijn en misdaad nog steeds
deze schepping teisteren, die zucht om verlossing.

Zie om naar de mensen die nu in nood zijn, Heer.
Wees altijd genadig en bedacht op hun
zwakheden. Geef dat zij allereerst tot U roepen
en beantwoord die roep met uw aanwezigheid
en uw vrede.

Geef wijsheid aan hen die hulp verlenen en
bescherming bieden en troost allen die trauma
en verlies moeten doorstaan.
Gebruik zelfs de delen van ons verhaal
die begeleid worden door het geluid van sirenes, Heer,
om ons dichter bij uw hart te brengen.

Een gebed voor hen die een dag ziek thuiszitten

Ik dank U, Heer, voor de korte pauze van vandaag,
die mij eraan herinnert hoe zwak ik ben
en hoe erg ik afhankelijk ben van U.

Op een dag als deze, als ik ziek ben of niet fit,
word ik eraan herinnerd dat de verlossing
van alle dingen nog niet afgerond is,
dat mijn lichaam nog zal aftakelen
en het op een dag zal begeven, en dat het
dus ook uitmaakt hoe ik mijn tijd besteed.
Want mijn uren zijn als goudaders
in een bruisende rivier.
Ik moet deze eindige bron voorzichtig ontginnen,
anders gaat hij voor altijd verloren.

Op een dag als deze word ik eraan herinnerd
dat goede gezondheid een geschenk is van U
waar ik bewust en dankbaar van mag genieten
en dat ik, zolang het nog kan, moet investeren
in dingen van de eeuwigheid. Geef dat ik aan het eind
van deze dag wijzer ben dan aan het begin, Heer.

Laat mij nu leven met de wetenschap
dat er een tijd kan komen in dit leven
wanneer ik voor langere tijd ziek ben of pijn heb,
wanneer ik moet wennen aan dat ‘nieuwe normaal’,
wanneer mijn vermogens beperkt zijn geworden
door de gestage achteruitgang van de ouderdom
of door een ongeluk, blessure of ziekte.
Geef dat ik mijn goede gezondheid zal gebruiken,
nu ik die nog heb, zonder iets voor lief te nemen.

Geef dat ik mijn tijd zal gebruiken om anderen
goed te dienen en goed lief te hebben, om goed te
zorgen voor uw kinderen en voor uw schepping, om
de mij toegewezen dagen te besteden aan
het koesteren van harten,
het maken van mooie dingen,
het aanbrengen van orde,
het bevorderen van herstel
en het vinden van vreugde in de goedheid
die U mij op duizenden manieren laat zien.
Geef dat ik, als ik op een dag aan het einde kom
van mijn dagen, ze goed besteed zal hebben.

Genees mijn lichaam van deze ziekte,
Christus, mijn genezer.
Ontferm U over mij.
Geef mij rust.

Geef mij weer goede gezondheid en een grotere
dankbaarheid voor dat onverdiende geschenk.
Geef mij meer compassie voor alle mensen die lijden
onder chronische ziektes of levenslange beperkingen.
Leer mij door dit weinige lijden
hoe ik een betere vriend en dienaar kan zijn
voor mensen die veel moeten lijden.

Laat zelfs het ongemak dat ik vandaag ervaar
een dienaar zijn van U, om uw hogere doelen
voor mij tot stand te brengen.

Amen.

Gebed om herstel van Marco Batenburg

God van liefde en trouw,
U die vrede bent.
Met de gebrokenheid van het leven kom ik tot U.
Met woorden die pijn deden,
met stilte die oorverdovend is,
met de scherven van wat mooi en goed was.
Dat het ooit weer anders zal worden –
ik kan het niet geloven.
En toch, toch bid ik
om Uw aanwezigheid,
om draagkracht,
om uitzicht.
En toch, toch bid ik
om herstel,
om heling,
om een nieuw begin.
Ik kan het niet geloven,
kom mijn ongeloof te hulp.

Amen

Gebed van een zieke van Marco Batenburg

Hoelang moet ik nog wachten, HEERE?
Hoelang hier nog liggen?
Hoelang rijgen de dagen zich aaneen?
Hoelang vergeet U mij?

Het duurt al zo lang:
de pijn, het isolement, de uitzichtloosheid.
Ik voel me zo leeg, zo zonder hoop.
Het is alsof alles in mijn leven afgebroken wordt.
Anderen wil ik er niet steeds mee lastig vallen
maar alleen red ik het ook niet.

Hoor naar mij, God!
Laat Uw Aangezicht over mij lichten.
Vernieuw in mij het geloof dat ik niet uit Uw hand val.
Laat me de hoop niet verliezen dat U komt.
En geef me de liefde om niet verbitterd te raken.

In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.

Amen

Voor wie moe is

Moe ben ik,
als leef ik achter zware gordijnen,
dicht.
Sleep me voort, tors elke
vezel van mijn lichaam,
ieder zuchtje van mijn ziel
valt zwaar.

‘s Avonds laat ik mij vallen in een slaap,
die geen rust geeft.
Ik tuimel in dromen rond,
die me opjagen en verwarren.
Afgemat begin ik aan de dag,
waarvan ochtendlicht en
buitengeuren me niet bereiken.

Misschien als Jij de gordijnen
voor mij open schuift,
en dat Je dan, heel even maar,
wat adem blaast, zo teder,
als op de eerste dag?

Dan zal ik,
met alles wat verlangen kan
mijn ziel, mijn hart, mijn lijf,
opstaan en wat lichter leven gaan.

Breek niet de mens

Breek me niet, Geest van God,
met Jouw gedrevenheid,
die in mij raast om
het visioen van een nieuwe wereld.
Blaas mij niet omver.

Breek me niet, Geest van God,
met Jouw vuur,
dat in mij vlamt om
de passie van jouw liefde.
Verteer mij niet.

Breek me niet, Geest van God,
met Jouw kracht,
die in mij stroomt om
het vertrouwen op jouw recht,
Verdrink mij niet, maar:

Stem af op de maat van mijn menszijn,
dat het me niet te groot wordt,
te veel, te hoog, te machtig.
Schenk me adempauzes en windstiltes,
Vluchtheuvels en een veilig heenkomen.
Doe me rusten in jouw zachte
suizen, dat Jij mij recreëert.

Over geloof en ziek zijn

Of God er nog een beetje bij is,
of hoe zeg je dat,
of je er steun aan hebt, het geloof,
of dat het je voor de voeten loopt,
het in de weg zit?

Terwijl ik onderweg een zware jas
van diepe vermoeidheid draag, kan
ik me niet voorstellen dat al die
nieuwe sensaties in mijn lichaam
– vertroebeld zicht, verstoord evenwicht,
verstramd en pijnlijk lijf –,
los van God gaan.

Niet dat God in de pijn is, of zo,
maar ergens in de chaotische
beweging – van het zit me
in de weg, naar het zit in mijn weg –,
daar ergens in het onnoembare
tussen, dient het zich scheppend aan.