Geef mij maar een tarwebrood
Een beste bede uit een boekje met goud op snee
Het zal je toch overkomen. Je staat bij de bakker, je vraagt om een gesneden tarwebrood, un pain honoré en ze halen een Bijbel door de snijder. Genesis, Exodus, Leviticus verdwijnen als boterhammen in een dicht te knopen plastic zak. ‘Thuis open doen. Ze moeten even ademen, want het brood is nog vers!’ Alsof je een nieuw bijbeltje koopt met goud op snee, waarvan je de dunne blaadjes voorzichtig van elkaar haalt. Het maakt de tekst toegankelijk als voor het smeren van een boterham, terwijl de woorden je als chocoladevlokken doen watertanden.