Het pand

Na bijna 25 jaar te hebben ‘gewoond’ in een omgebouwde garage was het juni 2014 zover. Het Pand kon de vleugels uitklappen en neerstrijken in een speeltuin, een paar honderd meter verderop. Was Het Pand ooit een soort huis voor de wijk, missionair kinder-en tienerwerk werden steeds meer de kern van het werk. Omdat we altijd vol zaten en de muren op ons af kwamen, is er een grootse actie geweest om een groter gebouw te realiseren. ‘Heb jij € 400.000 voor ons?’, vroegen we. En dat geld kwam er!

Speeltuingebouw

In het nieuwe gebouw is de gang waar de jas wordt opgehangen even groot als het hele oude gebouw. Waren we ‘vol’ met bijna 15 kinderen, nu passen er een kleine 100 in het gebouw. Het mooie van een speeltuingebouw is, dat in de speeltuin kinderen al dan niet met ouders spelen. En vanzelf is de blaas vol en vragen ze aan ons ‘mogen we ook plassen?’. Wat natuurlijk mag. Als vanzelf heb je gesprekken met de mensen over wat dit voor een gebouw is, wat er gebeurt zo door de week. En zonder ook maar enige reclame te maken, ontvang je mensen. De meeste contacten zijn vrijblijvend. Gelukkig zijn er iedere keer weer mensen die aanhaken. Kinderen naar clubs laten komen, of aanschuiven bij de huiswerkbegeleiding. Of dat ze als gezin op de zondag bij de lunchviering komen. De plek is dus van groot belang voor ons missionaire werk. We zeggen wel eens: ‘Jezus ging ook niet met de armen over elkaar zitten, maar had in Jeruzalem een hoofdkantoor. Hij ging ook rond, zocht de mensen op waar ze al zijn’. Zo is het ook met ons. Een speeltuin is een soort eigendom van een wijk. Door in die speeltuin te werken, kom je naar de mensen toe, naar waar ze van nature al komen.

Gemeenschapsvorming

Sinds we in de speeltuin zijn neergestreken werken wij ook aan gemeenschapsvorming. Eerst werd er om de week een viering gehouden. Speciale Facebook-evenementen werden iedere keer aangemaakt om mensen te attenderen op de lunchviering. Na een paar jaar is vrij abrupt besloten om wekelijkse vieringen te gaan houden. Al snel konden we stoppen met alle reclame, want het was niet meer nodig, iedere zondag is er immers een lunchviering. Waar we bang voor waren gebeurde precies niet. Want mensen kwamen om de week, dus als je wekelijks gaat vieren zal er wel de helft van het oorspronkelijke aantal komen. Niets van deze vooronderstelling klopte. Het aantal mensen dat zich bij de gemeenschap voegde groeide juist! Na twee jaar hebben we tafels moeten bijbestellen omdat er geen plek is en nu staan we weer voor zo’n moment. Nog twee tafels kunnen we extra kwijt en dan moeten we gaan denken over dupliceren of een tweede doelgroep. Op een gewone zondag komen er tussen de 50-60 bezoekers uit een groep van dik 80. Velen ervan zijn kinderen en tieners uit het doordeweekse programma. En van de kinderen zijn er ook behoorlijk wat moslim of hindoe. Ze mogen van hun ouders komen, en sommigen gaan mee, omdat Het Pand al jarenlang een betrouwbare plek is waar het christelijke geloof op een open manier wordt gedeeld.

Werk met geduld

Het lijkt allemaal rozengeur en maneschijn. We zien hierin ook absoluut Gods zegen. Maar we zien ook, dat het werk dat in de eerste 25 jaar in het kleine Het Pand is gezaaid, voor een groot deel nu tot volle groei komt. Dus even kopiëren wordt een lastige. Missionair werk is werk met geduld.

Al die tijd hebben we onder de vlag van de wijkgemeente Martinikerk geopereerd. Het mooie van grootse plannen is, dat je op een gegeven moment naar een Algemene Kerkenraad moet en dat die vervolgens je idee omarmt, waardoor je in een stad als Groningen veel meer een missionaire plek van de hele stad wordt dan van één wijkgemeente. Zowel als het gaat over het dragen van de financiële risico’s als over de inhoudelijke bijdragen, zijn er op dit moment allerlei kerkelijke discussies gaande.

Zo ben ik – hoewel geen predikant – onderdeel van het predikantenteam. Ik heb nooit het gevoel dat ik minder ben, veel meer dat ik een welkome aanvulling kan zijn op wat er al is. Dan gaat het over hoe je een gemeente open houdt. Hoe je doelgroepen uit de wijk probeert te benaderen. Waar de mogelijkheden liggen van gemeenteleden om zich naar buiten toe in te zetten. Deze items zijn zomaar een aantal zaken die aan de orde komen in deze teamvergaderingen.