Naar een inclusief sinterklaasfeest
![Ethiek-[2;1]](https://www.theologie.nl/wp-content/uploads/2021/11/Ethiek-21.jpg)
Als we in een samenleving elkaar zien, naar elkaar luisteren en elkaar proberen te begrijpen, zou de zogenaamde zwartepietendiscussie gezien worden voor wat hij in de kern is: een gesprek over een traditie die zijn oorsprong heeft in een racistisch systeem.
Het complexe van een racistisch systeem is dat je niet doorhebt dat je je daarin beweegt als je er zelf voordeel van hebt.
Als kind en volwassene heb ik ook Sinterklaasfeest gevierd met een ‘Zwarte Piet’ erbij. Ik had me innerlijk dit racistische systeem eigen gemaakt en ik realiseerde mij toen niet voldoende dat ik mij daarvan kon losmaken. En ik durfde de positie van tegenstander niet in te nemen.
Als ik eraan terugdenk, voel ik een gespletenheid dat ik toen niet kon herkennen en erkennen. Dat is ook niet gek, omdat ik van kleinsaf aan ondergedompeld was in een opvoeding die gebaseerd was op de koloniale samenleving in Suriname.
Angst
Jaarlijks geconfronteerd worden met een nationaal feest dat kinderen uitsluit maakt mij niet blij, zacht gezegd.
In deze periode waarin mensen voor- of tegenstander van Zwarte Piet zijn, ben ik bang voor wraak: voorstanders zouden hun boosheid en frustratie wel eens op mij kunnen afreageren. Ik ben immers herkenbaar met mijn gekleurde huid. Die kan ik niet verstoppen, los van het feit dat ik dat ook niet wíl.
Bewustwording
Witte Nederlanders in mijn netwerk zijn betrokken bij activiteiten rond de doorwerking van het slavernijverleden. In die context vroeg ik hen of zij zich bewust zijn van de racistische grondslag van Zwarte Piet. Het meest genoemde antwoord is dat men zich dat niet zo bewust was. En ook dat het nooit hun bedoeling was om racistische ideeën te steunen. Zeker niet bij dit mooie kinderfeest.
Hun jongvolwassen kinderen spoorden hen vaak aan om zich hiervan bewust te worden. En zich te realiseren dat het feest nu niet iedereen insluit, maar ook mensen uitsluit. Door de uitspraak ‘Papa, dit kan echt niet meer’ is menig ouder na gaan denken en tot andere inzichten gekomen.
Ik wens ons toe dat we elkaar meer zien en horen, en dat er toenadering komt, zodat wij nog vele jaren een inclusief Sinterklaasfeest voor iedereen kunnen vieren.
Shirley Kambel is bruggenbouwer en sociaal ondernemer (zie bijv. expeditie038.nl). Ze schreef dit artikel mede namens Keti Koti Zwolle.