Vergaderopening: Geroepen tot dienstbetoon – Efeziërs 4:12

Kerntekst

‘… om de heiligen toe te rusten tot dienstbetoon, tot opbouw van het lichaam van Christus.’
Efeziërs 4:12

Schriftlezing

Efeziërs 4:1-16

Uitleg

De apostel Paulus zit in de gevangenis. Waarschijnlijk in Rome. Hij schrijft een rondzendbrief in het bijzonder voor de gemeente van Efeze. In deze brief roept hij de gemeenteleden op (hier door Paulus heiligen genoemd), te leven naar wat de Here van de gemeente vraagt van Zijn volgelingen.

Christen-zijn is niet iets vrijblijvends, maar vraagt om een eerlijke, waardige levenswandel, zo lezen we in het eerste vers van hoofdstuk 4. Een levenswandel, die overeenkomt met de roeping van God. Het bijzondere van die roeping is: leven tot welzijn van de ander, je medemens. Dat vraagt om een bepaalde houding, mentaliteit. Het moet aan je te zien zijn, dat je de Here echt wil dienen als zijn dienaar. Deze houding bedoelt Paulus wanneer hij spreekt over dienstbetoon! Concreet betekent dit, dat je niet hoog van de toren moet blazen, maar zachtmoedig bent en veel van de ander kunt verdragen. Dat je belangen van anderen laat prevaleren boven je eigen belangen. Dat je met elkaar leert leven van genade en je leven laat vullen door de liefde van de Geest.

Vanuit die intentie is er groei mogelijk in het geloof. Word je niet heen en weer geslingerd door allerlei wind van leer, maar blijf je staan op het vaste fundament namelijk: het onfeilbare Woord van God. Vanuit die intentie is het vervolgens mogelijk elkaars lasten te dragen en daarmee de wet van Christus te vervullen. Een belangrijk uitgangspunt voor een goed functionerende gemeente is het onderling dienstbetoon. Een diaconale houding fungeert als draagbalk voor de gemeenschap. Valt de pijler van het diaconaat weg, dan zakt de gemeente beneden het ‘bestaansniveau’. Dan blijft zij ondermaats.

Vandaar dat de apostel de ambtsdragers van de gemeente opdraagt de gemeenteleden toe te rusten tot dienstbetoon. Dat wil zeggen: duidelijk te maken waar het werkelijk op aan komt! Met als doel het lichaam van Christus op te bouwen. Het komt je niet zomaar aanwaaien. Je hebt onderwijs nodig om te kunnen groeien in het geloof. Voor die geloofsgroei is de weg van het diaconaat een begaanbare weg. In die weg wordt de liefde tot God en elkaar zichtbaar. Uiteindelijk zal die weg leiden tot de volheid in Christus.

Overweging

Het diaconaat van de gemeente is niet iets voor diakenen alleen, maar is een verantwoordelijkheid voor heel de gemeente. Diakenen zijn dan ook in het bijzonder geroepen de gemeente voor te gaan in het diaconaat en vooral ook om mogelijkheden te scheppen voor gemeentediaconaat. Met andere woorden: voorwaarden te scheppen de diaconale gaven zo veel mogelijk tot hun recht te laten komen. In veel gemeenten is het diaconaat nog een ‘vergeten’ gebied. Veel gemeenteleden weten nauwelijks wat de diaconie doet en waar het nu wezenlijk in het diaconaat om gaat. We kunnen vanuit Efeziërs 4 wel stellen, dat het diaconaat tot één van de ‘wezenskenmerken’ van de gemeente behoort.

Zonder de pijler van het diaconaat kan de gemeente onvoldoende functioneren en zou je kunnen spreken van een gehandicapte gemeente. Dat bevordert de opbouw niet!

Daarom zijn het niet alleen de diakenen, maar draagt de kerkenraad in zijn geheel verantwoordelijkheid voor het goed functioneren van het diaconaat in de gemeente. Dat vraagt om helder (diaconaal) beleid, aandacht voor het diaconaat in de prediking, de catechese, het kringwerk en tijdens gemeenteavonden.

Gebed

Heer, laat onze wereld niet vallen uit Uw hand.
Al lieten wij allen tezamen U vallen;
omdat we de handen vol hadden aan onszelf.
Zo bidden wij U: HEER, ontferm U.

Heer, ga de mensen niet voorbij, die aan U voorbij gaan;
omdat ze opgejaagd worden en blindelings doordraven;
een heilloze toekomst in.
Zo bidden wij U: HEER, ontferm U.

Heer, zie om naar al Uw mensen, die U niet meer aankijken;
omdat ze U hebben aangezien op de klappen van hun medemensen,
of de slagen van een duister lot.
Zo bidden wij U: HEER, ontferm U.

Heer, gedenk toch allen aan wie niemand denkt,
de mensen die bekommeren, omdat iedereen zo druk is
met zichzelf te redden.
Zo bidden wij U: HEER, ontferm U.

Heer, blijf bij Uw gemeente, die U telkens weer beschaamt
en sta niet toe, dat wij met onze pretenties U aantasten
in Uw goede naam.
Zo bidden wij U: HEER, ontferm U.

Amen.

(W.R. van der Zee)

Ter bezinning

‘Gemeenteopbouw is het als gemeente aandragen van materiele en niet-materiële bouwstenen om te worden tot een huis van gebed, dienstbetoon, getuigenis en lofprijzing, vanuit een houding van dienstbetoon. Met als einddoel als gemeenschap van volwassen geworden gelovigen er te zijn tot eer van Jezus Christus en samen met de wereldwijde kerk van Christus te bestaan voor anderen.’

(Uit: Aart Peters, Tot Uw dienst. Een diaconale bijdrage aan gemeenteopbouw, Zoetermeer 2000.)