Zwaar en licht

1 Korintiërs 15,39-44

(Kijkbijbel p. 298)

Het was weer zondag, en de mensen waren naar de kerk gekomen. De dominee pakte de voorleesbijbel en de kinderen kwamen naar voren om te luisteren. Maar dat ene meisje met haar glanzend lange haar zo mooi gekapt, bij wie hoorde zij eigenlijk? Ze bleef een beetje verstopt achter de ruggen van de anderen. Het verhaal ging over Jezus op de Olijfberg. Zijn leerlingen waren in slaap gevallen, en Jezus was alleen. Hij knielde neer en bad tot God: ‘Mijn vader, help Me. Ik ben bang. Maar wat U wilt, dat moet gebeuren.’ ‘Jezus weet dat God Hem hoort, en Hij hoopt dat die Hem helpt, want Hij heeft het niet gemakkelijk,’ legde de dominee uit. ‘Ja, zo ging dat bij mij ook,’ klonk opeens een opgewonden meisjesstem. Het was het meisje met het glanzende haar. Ze was gaan staan.

‘Ik moest altijd alles schoonmaken, en mijn stiefmoeder en stiefzusjes behandelden mij heel gemeen. Ik deed heus mijn best, maar mijn leven was zwaar en ik was bang. Ik droomde van een nieuw leven, waarin ik mocht stralen en schitteren. En het is nog uitgekomen ook!’ En plotseling, voor de ogen van de verbaasde kinderen, veranderde haar eenvoudige jurk in een schitterend prinsessengewaad. En Assepoester, want die was het natuurlijk, nam haar rokken op en draaide een vreugderondje. Wie had dat nou gedacht, op zo’n gewone zondagmorgen!

Wordt Jezus’ gebed ook gehoord, denk je? Als jij het moeilijk hebt, aan wie kun je dan hulp vragen? Wat zou jou stralend en schitterend maken? Heb je dat weleens meegemaakt?