In gesprek over de Heilige Geest

De Heilige Geest bezielt

De Heilige Geest is de leidraad en inspiratie in mijn leven. Voor mij is de Heilige Geest de verbinding vanuit God met de wereld, de verbinding met planten en dieren. Als bioloog bezien, bezielt de Geest alles om ons heen.

Mensen hebben er behoefte aan om in beelden te kunnen denken en praten. De Heilige Geest wordt vaak afgebeeld als een duif. En om die duif zie je dan stralend licht. Voor mij is dat stralende licht, de energie die daarin voelbaar / zichtbaar wordt, de Heilige Geest. Je kan dit niet vastpakken, het is er. Je omhullend als een intieme relatie, zo nabij.

Of de Heilige Geest mannelijk, vrouwelijk of binair is, dat weet ik niet. Het is een aanwezigheid die God ons gegeven heeft. Een aanwezigheid die ons een pad aangeeft in ons leven. Als je stil bent, naar binnen keert en rustig wacht, dan kan je soms iets van de Heilige Geest ervaren. Voor mij spreekt God via de Geest. Het is wel nodig om stil te worden, te stoppen met doen, en te luisteren.

God is de hoogste scheppende kracht in onze wereld. Zijn boodschapper, zijn stem, zijn vertaler is de Heilige Geest, voor mij en voor alle mensen denk ik meer verstaanbaar en tastbaar dan God, het Goddelijke.

In de geloofsbelijdenissen van de kerk zitten hele mooie stukken en tegelijk ook stukken waar ik weinig mee kan. De kerk is een instituut, dat wij mensen gemaakt hebben en waarin veel in naam van kerk en geloof niet goed gaat. Dat hoort voor mij niet thuis in een geloofsbelijdenis. Net als het aanbidden er voor mij niet in past. In de geloofsbelijdenis van Nicea staat: ‘En in de Heilige Geest…, die samen met de Vader en de Zoon aanbeden en verheerlijkt wordt…’ Ik heb moeite met dat aanbidden. Het is toch geen Baäl die aanbeden moet worden? De Heilige Geest is onder ons, in ons, alleen, kun je het verstaan? Op vragen die gesteld worden aan God komt zo vaak geen antwoord. Maar het is de Heilige Geest die ons leidt. Het is geen vraag en antwoordspel. Je wordt geleid.

God is alom aanwezig, Jezus heeft met zijn leven ons het leven voorgeleefd en de Heilige Geest is de basis van mijn doen en de wegwijzer voor hoe mijn weg te gaan. Deze drie-eenheid is voor mij de grond van mijn bestaan.

Angelique, 71 jaar

Hoe omschrijf je de Heilige Geest?

Ik vind dit wel een heel moeilijke vraag. En eigenlijk vraag ik me af of ik wel de goede persoon ben om hier antwoord op te geven. Ik ben nog zo ontzettend veel aan het ontdekken in het leven en in geloof. Ik hoor in de kerk veel, maar om het zelf te verwoorden, dat vind ik lastig. De Heilige Geest is iets wat ik aan het ontdekken ben. Ik heb nu nog geen heel duidelijk omschreven antwoord. Voor mij is de Heilige Geest degene die de wet in ons hart schrijft. Zo kunnen wij Gods woord leren en ervaren in ons leven. Zo weten we hoe we moeten leven. Hij is het die in mij woont en mijn sturing is. De Heilige Geest heeft invloed op mij. Hij is mijn aanknopingspunt waardoor ik naar God toe kan gaan.

De Drie-Eenheid is de basis. God is God en een samengaan van Vader, Zoon en Heilige Geest. De Heilige Geest hoort bij de Vader en de Zoon. Met elkaar is het één. Daar wordt in de kerk vaak over gesproken. Als ik bid, dan is de Heilige Geest erbij. Ik zie de Heilige Geest eigenlijk gewoon als een persoon, die mij naar God brengt en God laat zien aan mij, door wie ik God mag zien en ervaren. Zo persoonlijk en dichtbij is het voor mij.

Ik merk lang niet altijd iets heel concreets van de Heilige Geest. Soms wel. Soms gebeurt er iets en dan denk ik op dat moment of achteraf, dat dit toch echt de Heilige Geest was. Het gaat dan vaak helemaal niet om grote dingen, maar wel dat je achteraf terug kijkt en weet dat je gestuurd werd. Verder maak ik me niet heel erg druk om de Heilige Geest. Hij is er en heeft automatisch een plek in mijn leven. Hij is er in alles wat ik doe en leer. Door de Heilige Geest, die dicht bij mij is, hoop ik dat mijn wil steeds meer op God gaat lijken. Daar geloof ik in.

Eva, 17 jaar

Duurt het nog lang? Zijn we d’r al?

Met drie jonge kinderen op de achterbank zijn we op weg naar Oostenrijk. Al snel komen de vragen: duurt het nog lang, zijn we d’r al? De reis beleven zij anders dan wij, dus tijd voor een spelletje. Maar na 15 keer ‘Ik zie, ik zie wat jij niet ziet’ is het tijd voor iets nieuws. Iemand neemt iets in gedachten en met een minimale aanwijzing moet de ander het raden. Zo gaan tijd en kilometers snel voorbij. Dan is de oudste aan de beurt. ‘Het is een vrucht’. Makkie denken wij, maar dat blijkt geen eenvoudige opgave. Na eerst de meest voor de hand liggende vruchten als appel, peer en banaan zoeken we het steeds meer in de exotische vruchten, tot we het uiteindelijk moeten opgeven. Met een grote grijns zegt ze: ‘geduld’, een vrucht van de Geest. Mmm… daar hadden we niet aan gedacht. De Heilige Geest is ook niet de eerste waar je aan denkt bij het christelijk geloof. Immers, God de Vader en Jezus Zijn Zoon zijn meer bekend.

Op onze reis door het leven sjouwen we soms veel met ons mee. Onderweg gebeurt er veel. En dan komen de vragen: duurt het nog lang, zijn we d’r al? Het maakt verschil met wie je op reis bent. Misschien heb je nooit zo beseft dat de Heilige Geest meereist op je levensweg. Het is verrijkend als je Hem mag leren (her)kennen. De Geest dringt zich niet aan je op, Hij is er en wil graag deel uitmaken van jouw leven, maar dan moet je daar wel voor openstaan. De Heilige Geest is er altijd geweest en zal er altijd zijn, ook in jouw en mijn leven. Hoe bijzonder is dat! Je hoeft niet naar Hem op zoek, Hij is er al.

In de Bijbel lees je over zijn werk in de gemeente, zoals wijsheid, kennis, geloof, maar ook genezing, wonderen en het onderscheiden van geesten. Verder lees je over de vruchten van de Geest, die meer gericht zijn op persoonlijke opbouw van je geloofsleven, wat zich uiteindelijk zal gaan uiten in je leven. Jezus zegt: ‘aan de vruchten herken je de boom’. Als je daarover nadenkt kun je er behoorlijk mee worstelen: waarom lukt het anderen wel en mij niet?

Toch is er hoop: de Heilige Geest is erbij, juist als het (nog) niet lukt, Hij troost je en Hij vestigt je aandacht op Jezus. Zo leer ik Hem steeds meer kennen en betrek ik Hem bij alles wat ik doe. Ik mag weten dat Jezus in mijn plaats wil staan. Hij neemt meer en meer het stuur over en ik neem plaats op de achterbank. De reis wordt steeds mooier en het verlangen naar onze eindbestemming groeit. Geen pijn meer, geen verdriet, geen ziekte en geen zorgen, totdat ik U ontmoet! Dezelfde vraag klinkt: duurt het nog lang, zijn we d’r al?

Henk, 56 jaar

De Geest toont ons een God die wonderen doet

Sinds acht jaar zit ik in de kerkenraad, en soms heb ik het gevoel dat ik het pas net een beetje begin te snappen. Dat geldt eigenlijk ook voor het werk van de Geest.

In mijn jongere geloofsjaren worstelde ik vaak met vragen over de gaven en krachten, over het expressieve dat ik regelmatig bij andere christenen zag. In een wilde tijd heb ik zelfs weleens gezegd ‘ik zie de Geest eigenlijk alleen maar buiten de kerk bezig’. Gelukkig ben ik daarvan genezen.

Wat begin ik dan pas net te snappen van de Geest? Dat de Geest ons, en mij, laat zien wat een ingrijpend werk God doet in het leven van mensen en in hele volken en landen. Aan de ene kant kun je er nooit precies de vinger op leggen: is die gebeurtenis, of die verrassing, nou enkel en alleen het werk van God? Helemaal tegen de tijdsgeest in; het lijkt wel omsluierd, een mysterie. Aan de andere kant begin je het zo langzamerhand te zien. Dan zie je in de kerk opeens een wonder gebeuren. En dan besef je: hé, dit is niet voor het eerst. Dit begin ik te herkennen.

Zomaar, ook bij ons in die kleine kerk in Rotterdam. Ik zie ze nog zitten, goede vrienden bij ons thuis op de bank: een stel dat jarenlang kinderloos bleef en ‘opeens’ in verwachting was. Wat een geweldig nieuws! Wat kun je dan anders dan God danken en Hem de eer geven?

Of zo’n preek, die even opeens helemaal en alleen voor jou was. Recent vertelde mijn vader hoe hij tijdens zo’n preek tot een heel bepalende keuze in zijn leven is gekomen. Een moedige keuze die ik anderen in zijn positie niet heb zien maken, maar hij wel. Omdat hij zo krachtig is? Misschien. Maar ik weet, zie en geloof dat er veel meer speelt; een leven lang leven met God, en Zijn liefde die hem een wenk gaf, een cadeau, die hem uitnodigde om iets anders te zien. Het lijkt soms op een stil liefdesleven, dat een buitenstaander niet altijd ziet. Net als wanneer je soms, of gelukkig regelmatig, naar je partner kijkt en geraakt wordt door zijn of haar schoonheid, liefde, geborgenheid. Soms zie je zoiets van elkaar. Soms, en soms ook best vaak, laat de Geest ons iets zien van het zachte, liefdevolle en tegelijkertijd krachtige werk van God!

Bert, 38 jaar