De laatste zus

In de afgelopen jaren heeft Jan (78 jaar) meerdere broers en zussen verloren. Onlangs overleed zijn laatste zus. Ze was 75 jaar. Ik zag de rouwadvertentie in de krant. Kort daarna heb ik Jan en zijn vrouw Joke gebeld om hen te condoleren en sterkte te wensen. Ze vonden het fijn als ik ook een keer op bezoek wilde komen. Vandaag spreek ik hen in hun prachtige tuin. Terwijl Joke thee maakt, leidt Jan me rond op het tuinpad. Hij vertelt me hoe alle bloemen heten en waarom hij ze daar heeft neergezet. ‘Ik ben graag bezig in de tuin,’ zegt Jan. ‘Dan vergeet ik alle zorgen.’

Even later raken we met z’n drieën in gesprek over het overlijden van Jans zus, Marja. ‘Ik heb het er erg moeilijk mee,’ vertelt Jan. ‘We hadden een goede band met Marja en haar man, Wim. We gingen regelmatig bij elkaar op bezoek en hebben leuke uitstapjes ondernomen. Toen Wim vorig jaar overleed, is het contact met Marja nog hechter geworden. Regelmatig kwam ze bij ons eten, of gingen Joke en ik naar haar.’

En toen werd Marja ziek. Ze kreeg corona en moest in het ziekenhuis worden opgenomen. Helaas ging het snel achteruit. Jan en Joke hebben tot hun verdriet geen afscheid meer van Marja kunnen nemen voordat zij overleed.

‘Nu ben ik de enige van de broers en zussen die nog over is,’ zegt Jan. ‘En ik was niet eens de jongste.’ Jan had twee jongere zussen. Zijn zus Liesbeth is een paar jaar geleden bij een ongeluk omgekomen. ‘Wij waren de drie nakomertjes thuis,’ vertelt Jan. ‘Voor de oorlog hadden mijn ouders al vier kinderen, ik ben in de oorlog geboren, en mijn twee zussen erna.’

Jan heeft goede herinneringen aan vroeger. ‘Mijn ouders hadden een bakkerij. Altijd waren ze bezig en de kinderen moesten allemaal meehelpen. We hadden het niet breed. Maar het was wel gezellig met elkaar!’

Nu Marja overleden is, voelt Jan zich een beetje eenzaam. ‘Ik heb geen zus of broer meer met wie ik herinneringen aan vroeger thuis kan ophalen.’ Gelukkig kan Jan zijn verhalen wel aan zijn kleinkinderen kwijt. Zij luisteren er graag naar, ook al hebben ze sommige verhalen vaker gehoord. Het doet Jan goed om te blijven vertellen. En zo blijven kostbare stukjes familiegeschiedenis bewaard.