Menu

Basis

Kom je buiten spelen?

Omdat het buiten aangenaam warm is, staan de ramen en deuren open. Het geluid van spelende kinderen komt mijn woning binnen. Als ik naar ze kijk, zie ik een jongetje op skeelers die iets roept tegen een meisje op een fietsje. Een derde kind hangt ondersteboven op de schommel.

Holkje van der Veer is dominicanes en redactielid van Open Deur, zie www.Holkje.nl.

De klanken van spelende kinderen maken mij vrolijk. Hun spel roept bij mij herinneringen op aan een lang vervlogen tijd. Ik ben tien jaar oud. De bel gaat; het is mijn vriendinnetje Danielle. Ongeduldig vraagt ze aan mijn moeder: ‘Holkjes moeder, mag Holkje komen spelen?’ Mijn Mem fluistert mij toe dat ik binnen moet zijn voordat de straatlantaarns branden en antwoordt: ‘Het is goed, Holkje komt eraan.’

GROTE PIER EN VILLA KAKELBONT

Ik was een Amsterdams buiten-speel-kind. Ondanks de drukte van het autoverkeer speelden we verstoppertje, blikkie-trap en stoeprandje; we elastiekten, knikkerden en sprongen touwtje. Al spelend renden, hinkelden en klommen we heel wat af. Het klimrek in de buurtspeeltuin werd in onze fantasie het kasteel van Floris en Sindala – uit de toen populaire tv-serie. Omdat ik voor mijn leeftijd buitengewoon lang was, een Friese voornaam heb én goed kon organiseren, mocht ik de strijdtroepen van de tegenpartij, Grote Pier, aanvoeren. Op een braakliggend veldje ontdekte ik hoe je wormen kunt vangen, om ze vervolgens aan een vishaak te rijgen. De schrik was onmetelijk groot, toen bleek dat er daadwerkelijk levende vissen in de grachten zwommen. Wat moet je doen als je zo’n beest aan je haakje hebt?! Ter afsluiting van de zomervakantie werd er bij het buurthuis een bouwdorp georganiseerd. Met hout en spijkers, hamers en tangen bouwden wij ons eigen huis. Een hut die de naam Villa Kakelbont kreeg. Pippi Langkous was toen al mijn grootste held.

EEN EIGEN WERELD

Ik was niet alleen een buiten-speel-kind. Op troosteloze regendagen ontwierp ik samen met een buurmeisje een kledinglijn voor onze barbies. Bij de buren hadden ze een abonnement op de Tina, een meisjesblad dat er bij mijn ouders absoluut niet in kwam. Het strookte niet met hun opvoedkundige waarden en normen. Met mijn barbie speelde ik de verhalen uit dit magazine na. Mijn barbie had een glamoureus bestaan. Ze had een eigen paard, met bijbehorende outfit. Ze ging tennissen en zwemmen, ook daarvoor had ze de juiste kleding. Met haar prachtige lange avondjurken was zij in mijn ogen de allermooiste vrouw van deze wereld. Ik creëerde een eigen wereld en vergat de tijd. In mijn barbie-universum was het altijd mooi weer, hoefde er niemand naar een ziekenhuis en dokters waren overbodig.

POPPETJES

Nu ik een volwassen vrouw ben, zeg ik nog wel eens tegen een vriendin: ‘Ga je mee buiten spelen?’ Mijn vraag roept meestal een glimlach op. Wat ik bedoel, is: ga je mee tijd versnoepen? Natuurlijk zou ik nog wel eens willen hinkelen, maar ik ben al gelukkig met een fietstochtje langs de Waal met een kopje koffie op een terras als afsluiting Voor troosteloze regendagen staan er op de hoek van mijn bureau een paar poppetjes te wachten. Soms verplaats ik de dames naar de keuken of het kastje bij de kapstok. Met hen ben ik weer even dat spelende kind met een barbiepop. Ik vertel ze verhaaltjes die vanzelf ontstaan. Met de Chinese dame maak ik lange reizen, met de clown maak ik grapjes en de dame in het zwart vertelt mij over moed en kracht.

Wellicht ook interessant

Boek De weg van vrede van Stefan Paas
Boek De weg van vrede van Stefan Paas
None

Stefan Paas – De weg van vrede. Een rondleiding door het christelijk geloof

Ergens in de Bijbel staat een verhaal van dorstige mensen die sloten graven. In een woestijn, welteverstaan. Zij graven in opdracht van een profeet met de naam Elisa. Hij heeft namelijk beloofd dat er water zal komen. En dus gaan ze graven. Er staat niet bij dat ze enthousiast zijn. Sommigen voelen zich misschien voor gek staan en anderen steken alleen voor de vorm hun schep in de grond. Maar blijkbaar zijn er toch genoeg die hun best hebben gedaan, want – zo vertelt het verhaal – de volgende ochtend stroomt er water vanaf de bergen naar beneden en in minder dan geen tijd staan alle sloten vol water (2 Koningen 3:15-20).
St. Pietersplein in Vaticaanstad, Rome.
St. Pietersplein in Vaticaanstad, Rome.
None

Thema: De katholieke kerk

Wat is katholiek? Pastoor Jan-Jaap van Peperstraten geeft een inkijk in de katholieke wereld van dit moment en laat zien wat wij hiervan kunnen leren. En dat is nodig, want de huidige cultuur schuurt met de katholieke leer en lijkt er soms haaks op te staan. Van Peperstraten presenteert de belangrijkste overtuigingen van het katholieke geloof en laat zien dat de katholieke kerk heilzaam kan zijn voor onze cultuur. Elsbeth gaat in gesprek met hem n.a.v. zijn boek Katholiek.
Diepgeworteld van Richard Groeneboom
Diepgeworteld van Richard Groeneboom
None

Richard Groenenboom – Diepgeworteld. Groeien in geloof met vervolgde christenen

Hoe kun je als christen staande blij ven in een vijandige omgeving? In Diepgeworteld stelt Richard Groenenboom je voor aan christenen die wereldwijd om hun geloof worden vervolgd. De lessen die hij deelt, helpen je om te groeien in geloof. Het boek laat zien dat jezelf opsluiten in een christelijke bubbel geen oplossing is. Je aanpassen aan de denkpatronen van een seculiere samenleving is ook geen optie. Vervolgde christenen bewandelen een andere weg, die ook Nederlandse christenen kan helpen om standvastig te geloven.

Nieuwe boeken