Niet goed wijs

Bij Marcus 7,24-30 / Bij Marcus 7:24-30

Liesje en Gea gaan naar een vakantiehuisje in Limburg. Hetzelfde als vorig jaar. Leuk! Maar in het buurhuisje zit dezelfde moeder als vorig jaar, met een meisje dat niet goed wijs is. Tonnie heet ze. Tonnie loopt altijd achter je aan. ‘Letten jullie een beetje op haar?’ vraagt haar moeder dan. Vorig jaar is Tonnie een keer lelijk gevallen. Haar knie kapot en een gat in haar hoofd. Gea en Liesje hadden vlug hulp gehaald en achteraf viel het allemaal reuze mee. Iedereen was wel erg geschrokken. En nu zitten ze weer naast Tonnie. Liesje en Gea hebben er niet zo’n zin in om vriendinnetjes met haar te zijn. Maar wat moet je? Tonnie loopt altijd met hen mee. Moeder gaat maar eens praten. ‘Kun je Tonnie niet binnenhouden, het is voor mijn meisjes ook niet leuk dat ze altijd als een hondje achter hen aanloopt.’ De moeder van Tonnie krijgt een rood hoofd. ‘Ik begrijp het,’ zegt ze. Liesje en Gea horen dat en ze bedenken een plannetje. Als we nou iedere dag iets leuks met Tonnie doen, hebben we daarna nog tijd genoeg om zelf eropuit te gaan. Zo doen ze het. Samen naar het zwembad, naar het Toverbosch, naar de goochelaar en de clowns. En ’s avonds gaan ze dan met zijn tweetjes naar Het Honk, waar alle kinderen komen om wat te snoepen en te hangen en te kletsen over de jongens. ‘Goeie deal,’ vinden ze. Hun moeder zegt: ‘Vinden jullie het echt wel leuk? Anders moet je het niet doen.’ En dan gaat ze weer verder in haar boek. Maar de meisjes lachen: ‘Ach mam, je bent niet goed wijs. Het is vakantie.’