Op weg naar een queer boekenkast

Had je als predikant of pastor tijdens de lockdown tijd om te lezen en te kijken? Wat bleek relevant? Of juist ontspannend? En wat ligt er voor deze zomer nog op de stapel?
Eleonora Hof bijt het spits af in deze kleine serie zomerblogs.

De lockdown was voor mij hét moment om er eens goed voor te gaan zitten en bewust een aantal ‘gaten’ in mijn bibliotheek aan te vullen en wat nieuwe investeringen te doen.

Op Facebook vroeg ik wie ik het beste kon lezen op het gebied van psychologie, in de lijn van de populaire Dirk de Wachter. Een andere Vlaamse psychiater werd me aangeraden: Paul Verhaeghe met Intimiteit. Perfect om te lezen in tijden van huidhonger. Nadia Bolz-Weber had ik nog steeds niet in huis gehaald, tijd om dat recht te zetten. Accidental Saints las ik in één ruk uit. Datzelfde gold voor Splinter Chabot met zijn debuut Confettiregen. Niet neer te leggen. Zijn optreden in De Wereld Draait Door maakte grote indruk op velen en ook op mij: een zeer persoonlijk relaas over de worsteling met anders zijn én de omarming van zichzelf en daardoor de liefde.

Ecologische theologie

Midden in de quarantaine overleed ds. Egbert Rooze, emeritus predikant van de VPKB, de Verenigde Protestantse Kerk in België. Ik had helaas nog nauwelijks kennis gemaakt met zijn werk, en bestelde Schepping is bevrijding. Zijn werk heeft volgens mij in Nederland nog relatief weinig weerklank gekregen, maar al in 2009 schreef ds. Rooze geïnspireerd door een Amsterdamse exegese een ecologische Bijbelse theologie.

Zooönose

Deze lente en zomer is fietsen is voor mij de grote ontspanning. Niets heerlijkers dan nieuwe plaatsen ontdekken én ergens onderweg met een kleedje op het gras relaxen met een boek. Zo las ik bijna in één adem Zoönose van David Quammen. Laat je niet afschrikken door de hysterische sticker op de voorkant die claimt dat Quammen de corona-uitbraak voorspelde. Dat is geenszins het geval. Hij is een degelijke wetenschapsjournalist én avontuurlijke reiziger die het wetenschappelijk onderzoek naar zoönose gevolgd is tot in de meest afgelegen gebieden.

Witte Onschuld

Zondag nog was ik in een heerlijke landschapstuin met café en onder het genot van een latte macchiato liet ik me inspireren door Katie Hays met haar We were spiritual refugees: a story to help you believe in church. Zij pionierde in Texas met een kerk voor millennials die spiritueel thuisloos zijn en is radicaal inclusief voor LHBTQI’ers.

De rest van de zomer zal gevuld zijn met Gloria Wekker’s Witte Onschuld en David van Reybrouck’s Congo naar aanleiding van de recente Black Lives Matter protesten. Ook mee onderweg gaat: The Drunkard’s Walk: How Randomness Rules Our Lives door Leonard Mlodinow. Toch denk ik dat de grote leeshonger er niet meer komt, deze zomer. Die is vooral gevuld met vakanties met diverse vriendinnen die ik veel te lang heb moeten missen.

Queer Eye

Deze tijd niet alléén gelezen maar ook gekeken. Oogappels over de perikelen van ouders-met-pubers en pubers-met-ouders was ultieme heimwee tv: opgenomen in mijn oude buurtje in Amersfoort. Met stip op één: Queer Eye: More than a Makeover (Netflix). Vijf Amerikaanse queer gasten geven een totale make-over aan iemand die dat hard kan gebruiken. Vól compassie en humor en met als doel: diepgaande acceptatie van degene die ze ‘onder handen nemen’. De eerste aflevering van het nieuwe seizoen draait om een homoseksuele dominee uit de Evangelical Lutheran Church of America die nog lang niet zo out is als hij zou willen. Ook zijn boekenkast ontsnapt niet aan een kritische blik: “voor een queer dominee heb je wel erg weinig queer boeken in je kast staan.” Touché! En dat is dan ook direct mijn voornemen voor een nieuwe ronde nieuwe boeken: op weg naar een boekenkast die duidelijk queer getint is.

Eleonora Hof is predikant van de Protestantse Kerk Ieper (België).