In zijn Overwegingen (Pensées) uit 1670 geeft de wiskundige, filosoof en theoloog Blaise Pascal een analyse van waar de problemen uit het menselijk leven volgens hem vandaan komen: ‘Al de ellende van mensen komt voort uit één oorzaak, namelijk deze: dat zij niet in staat zijn rustig in een kamer te blijven zitten’. Laten we eens in de spiritualiteit van het vroege christendom duiken om te zien hoe men daar met deze zaak omging.

Een hedendaagse beeldenstorm deed de godin Asjera recent het nieuws halen. Omvergegooid en vertrapt werden de beeldjes die de godin voorstelden twee dagen voor het sluiten van de tentoonstelling ‘Exodus: hedendaagse kunst, urgente verhalen’. Het bracht Asjera weer onder de aandacht van de moderne (bijbel)lezer.

De aandacht die de oude Kanaänitische godin Asjera de afgelopen jaren heeft gekregen, heeft geen rechtstreekse parallel in het vroege christendom. Toch is het niet moeilijk een verbinding te zien tussen die twee werelden: enerzijds die van de huidige aandacht voor Asjera als godin in aanvulling op JHWH, de God van Israël, en anderzijds het vroege christendom, en wel de gnostische richting daarvan. Deze verbinding vraagt uiteraard om een toelichting, en die wordt in dit essay gegeven.

Asjera hangt in de lucht. Als uit het niets lijkt ze te zijn opgedoken. Aanleiding voor de artikelenreeks in Schrift was een tentoonstelling die nogal wat stof deed opwaaien omdat er asjerabeeldjes in de tentoonstelling waren vertrapt.

Welke rol had Asjera nu precies als we de bijbelteksten erbij pakken? Was zij inderdaad een vrouwelijke wederhelft van de Israelische God? De teksten in en buiten de Bijbel geven daar wel aanwijzingen toe.

‘Als een steen in het water, die cirkels teweegbrengt’, zo omschrijft kunstenares Marieke Ploeg de reacties op haar tentoonstelling ‘Asjera’s terugkeer’. Met 3000 beeldjes van de godin Asjera was haar sociaal sculptuur te zien in het Bijbels Museum, van afgelopen maart tot september. De tentoonstelling werd in de laatste week door een boze bezoekster ruw […]

Deze bijdrage kijkt naar het godsbeels van Asjera door de tijd heen; wanneer we spreken over Asjera lijkt dat met dezelfde invulling te gebeuren – maar is dat wel zo?

Aan de hand van verschillende teksten uit de Confessiones van Augustinus laat Martin Claes zien hoe rouw een rol speelt in Augustinus zijn leven. Wat doet het verlies van zijn moeder met Augustinus, en hoe verhoudt hij zich tot God in het verdriet?

Wie aan Paulus’ brief aan de Galaten en mannelijkheid denkt, zal in eerste instantie denken aan de controverse over besnijdenis in deze brief. Dit is terecht: mannelijkheid staat daar op het spel, zoals al door diverse onderzoekers is benadrukt.