Geloof jij het?

Bij Joël 2:21-27 en Johannes 14:23-29

geloof het nu maar
water uit een droge bron
het gele gras, een mooi gazon
ik wou dat ik het geloven kon
rozen uit een schiet-kanon
vijanden samen op het balkon
ik wou dat ik het geloven kon

Als het niet lukt op zwemles, zeggen grote mensen weleens: ‘Het lukt echt wel een keer.’ Waarom zeggen ze dat? Blijven hopen en blijven geloven in iets geeft kracht. Je leert het wel. Of als iemand gezakt is voor zijn rijbewijs. Als je je band geplakt hebt en hij is nog steeds lek. Of als je weer geen doelpunt hebt gemaakt. Maar kun je dit ook zeggen tegen mensen die ergens wonen waar het altijd heet en droog is? Waar honger is, of waar overstromingen zijn, of waar oorlog is?

Suzanne heeft een ongeluk gehad. Ineens lag ze plat op de grond. Fiets kapot en een grote wond. In de ambulance ging ze naar het ziekenhuis. Zelf wist ze van niets. Ze was bewusteloos. Toen ze weer bijkwam, kon ze niets. Haar armen kreeg ze niet omhoog. Lopen lukte niet. ‘Je hebt een flinke smak gemaakt,’ zei de dokter. ‘Vanaf morgen gaan we elke dag oefeningen met je doen. En je zult het zien: het komt allemaal weer goed!’

In de Bijbel horen we hoe moeilijk de mensen het soms hebben. Honger, oorlog en ziekte maken de mensen wanhopig. Dan zien ze het niet meer zitten. God zegt dan: ‘Blijf geloven, Ik laat jullie niet in de steek, het komt allemaal weer goed.’ Ook Jezus spreekt de mensen moed in. ‘Als Ik er straks niet meer ben, zal Ik jullie toch helpen. De heilige Geest zal jullie kracht geven.’