Gelukkig is het hier anders
Je ziet ze zo voor je in Roemenië: 0rthodoxe priesters in opvallende gewaden, die door mensen met ontzag en eerbied gegroet worden. Bij een galavoorstelling van de opera zaten kerkleiders pontificaal op de beste plaatsen. In Roemenië leerde ik ook begrijpen, wat het betekent dat ze ‘de huizen van de weduwen verslinden’: het volksgeloof zegt ‘hoe meer kerkelijke rituelen bij een begrafenis, hoe beter voor het heil van de overledene’. Daar moet natuurlijk voor betaald worden, dus tasten bedroefde weduwen diep in de buidel en geven hun laatste geld uit aan de priester.
Gelukkig is het hier anders. Als kerk en zendingsorganisaties hebben we geleerd om liefdevol en kwetsbaar te zijn. Macht is een vies woord, iets uit het (koloniale) verleden. Samenwerking en wederkerigheid staan hoog in het vaandel. Er zijn goede afspraken over projecten, zodat zowel wij als mensen elders er zeker van kunnen zijn dat hulp goed terechtkomt. Wij eten de huizen van de arme weduwen niet op … We helpen ze juist graag. Ach ja, er is wat minder geld voor dit soort projecten sinds de crisis, want zelf moeten we natuurlijk ook een beetje leuk wonen en leven. Maar blijkbaar hebben ze ook weinig hulp nodig: er komen nauwelijks aanvragen binnen van arme, analfabete weduwen op het internetloze platteland bij onze zendingsorganisaties. Terwijl een goede projectaanvraag volgens onze regels best kans zou maken.
Onlangs haalde een vriend uit Roemenië me op bij het mooie landelijke kantoor van een kerkelijke (zendings)organisatie hier. Verbijsterd vroeg hij of niemand ooit bedacht had hoe zo’n fraai gebouw overkomt op buitenlandse bezoekers uit arme landen.
Na bovenstaande woorden van Jezus volgt de rede over de verwoesting van Jeruzalem en de grote verdrukking en vervolgens over zijn kruisdood en opstanding, waarbij Hij zichzelf als offer gaf tot redding van zondige mensen. Misschien niet geheel toevallig, deze volgorde …
– Foka van de Beek is theoloog en stafmedewerker van de Nederlandse Zendingsraad.Voor Kerk in Actie was zij van 2005 tot 2012 uitgezonden naar Cluj-Napoca (Roemenië) alsdocent aan het Protestants Theologisch Instituut aldaar.