Groen en aantrekkelijk
Lieve Toos
Een rubriek met prangende vragen en accurate antwoorden, dat is Lieve Toos. Heeft u ook een pijnlijke of een prangende vraag waar u graag een accuraat en adequaat antwoord op krijgt? Stuur het naar de redactie van Woord & Dienst (redactiewoordendienst@kokboekencentrum.nl).
Lieve Toos,
Onze gemeente is een Groene Kerk geworden. Hoera!, zou je denken. Wie kan ertegen zijn? Nou, dat blijkt nogal tegen te vallen. Om te beginnen vind ik het ‘groen’ niet veel om het lijf hebben.
Zo hebben wij nog steeds aardgas in de kerk en is onze stroom niet van een groene leverancier. Wanneer we met elkaar eten, staat de allergoedkoopste melk op tafel. Als ik vraag waarom die niet biologisch is, kijkt iedereen me aan of ik een klimaatgekkie ben geworden. Dan durf ik niet eens te zeggen dat ik eigenlijk vind, dat we vegan zouden moeten eten en drinken. Goed. Dat is een.
Nu komt twee: een tijd geleden was er die grote klimaatdemonstratie in Amsterdam. Ik had lijsten neergelegd waarop mensen konden intekenen om mee te gaan. Ik verwachtte geen bussen vol; mijn vrouw zegt mij steeds niet te veel te verwachten omdat alle grote dingen met kleine stappen groeien.
Maar dat niemand met mij mee wilde, had ik evenmin gedacht. Uiteindelijk ging de koster mee. Maar dat was geloof ik meer om er zeker van te zijn dat ik ook weer veilig thuis zou komen.
Wat moet ik nou met zo’n gemeente? En wat stelt dat Groene Kerk nou helemaal voor? Ben ik terecht teleurgesteld? Of dram ik door?
Voorganger en klimaatgekkie
Beste klimaatgekke voorganger,
Allereerst: ja, al die laksheid is ook om je groen en geel te ergeren. Tegelijk zie je er – met zo’n misselijke teint – niet echt aangenaam uit. En dat is volgens mij precies het punt: het is gewoon niet aantrekkelijk om groen te zijn.
De koster wilde zeker zijn dat ik ook weer veilig thuis zou komen
De meeste mensen associëren nog steeds gezonde, verstandige, verantwoordelijke, bewuste en groene keuzes met een zure, zielige en dus niet zo gezellige manier van leven. Ik moet eerlijk bekennen dat ik mijzelf vroeger ook regelmatig daaraan schuldig heb gemaakt.
Dan zag ik, als ik sporadisch in een biologische winkel kwam, daar alleen maar bleke en spichtige mensen rondlopen. Bovendien vond ik het er domweg stinken naar een mengsel van kruidenthee en schimmelige groente.
En al is het tegenwoordig steeds hipper om groen bezig te zijn en krijgen inderdaad veel kerken een groen keurmerk, de goegemeente is nog steeds niet echt overtuigd van de noodzaak om een andere koers te gaan varen. Paulus wist het al. Het zit gewoon in onze aardse natuur om niet het goede te doen dat we willen, maar juist het kwade dat we niet willen (Rom. 7:19).
Maar inderdaad – ik ben het met uw vrouw eens – hoge verwachtingen en drammen helpen niet. Toch maar stug volhouden met het goede voorbeeld geven en vooral, vooral: zelf stralen! Laat zien, in ‘daad, gewaad en praat’ hoe geweldig fijn – ja hemels zelfs – het is om voor groen te gaan.
Dus zorg dat je er jaloersmakend strak en jong uitziet (denk aan Daniël en zijn vrienden), trek je mooiste vintage kleren aan en gooi er af en toe een subtiel en inspirerend groen preekje tegenaan.
En wees getroost: heel de schepping zucht, maar ook de Geest zucht met ons mee en komt onze zwakheid te hulp. Daarom: bid maar, werk maar, alles wordt nieuw; de hemel en de aarde!