Oud in Afrika
Een Afrikaanse midrasj bij het vijfde gebod ‘Wanneer in Afrika een grijsaard sterft, brandt er een bibliotheek af.’ Zo luidt de bekende uitspraak van Amadou Hampâté Bâ, de Malinese ambtenaar, diplomaat, historicus, etnoloog en schrijver die leefde van 1900 tot 1991. Om die ‘levende bibliotheken’ niet geheel en al tot stof en as te laten vergaan, zocht Hampâté Bâ overal waar hij kwam ouderen op en vroeg hun de verhalen te vertellen die zij met zich meedroegen. Hij legde die verhalen zorgvuldig vast in boeken, omdat hij niet ten onrechte vreesde dat met de toenemende verwesterlijking van het Afrikaanse continent de orale verteltraditie zou verdwijnen, en daarmee een onmetelijke schat aan verhalen. Zo ongeveer moeten eens de rabbijnen in bedreigende tijden hebben besloten de narratieve schatten van Israël vast te leggen in de verzameling boeken die wij nu de Hebreeuwse Bijbel of het Oude Testament noemen.
