De teksten van de Achtste Kerstdag vinden hun verband en samenhang in het krachtenveld van de Naam. De woorden uit Lucas 2:21 in de versie van de NBV, ‘toen er acht dagen verstreken waren’, ademen met het ‘verstreken’ een te grote toevalligheid. Passender lijkt hier een meer letterlijke vertaling met ‘vervuld’ of ‘volgemaakt’, want precies op deze dag vindt volgens het voorschrift de besnijdenis en naamgeving van het Kerstkind plaats. De wet wordt zo vervuld met het roepen van de Naam die betekent ‘de Heer redt’.

De teksten van deze zondag ademen turbulentie, verwarring en het zoeken naar oriëntatie. Water in zijn levensbedreigende betekenis symboliseert in de teksten het gevaar van de chaos dat op de loer ligt. In Jesaja en Marcus zijn het respectievelijk ‘de Geest van de Heer’ en Jezus, aanvankelijk aangezien voor een ‘geestverschijning’, die rust brengen. Het herhaalde en wanhopig klinkende ‘Waar is Hij?’ uit Jesaja 63:11 resoneert in de paniekkreet van de leerlingen bij de veronderstelde ‘geestverschijning’ uit Marcus 6:49.

Biddag 2021 biedt de gelegenheid om terug te blikken op de coronacrisis die zich aandiende in 2020. Op Biddag is daarbij de invalshoek vooral die van arbeid en economie. Iedereen ondergaat de effecten van deze crisis, maar mensen die zich vóór het uitbreken van de crisis al in onzeker flexibel werk bevonden, zijn onevenredig hard getroffen. Zij verloren vaak als eersten hun werk. Tegelijk is er juist op Biddag ook altijd alle aanleiding om vooruit te blikken. Immers ‘zij die in tranen zaaien, zullen oogsten met gejuich’ (Psalmen 126:5).

‘Wie schatten vergadert op de aarde, is als een boer die zoveel mogelijk hooi probeert binnen te halen, terwijl de bosbrand zijn boerderij nadert. Zijn schuren zullen er alleen maar des te harder van branden.’

De lezingen uit Kronieken en Lucas gaan over ‘bidden’. Over het je richten tot en je laten richten door God. Op de Biddag voor gewas en arbeid breidt dit ‘bidden’ zich nadrukkelijk uit tot de dimensies van arbeid en economie. Het is natuurlijk niet zo dat deze dimensies in ‘gewone’ diensten niet aan de orde zijn. Je zou kunnen zeggen dat op de Biddag
de aandacht ervoor uitdrukkelijk ‘geagendeerd’ wordt.

Werk, met name betaald werk, heeft een relatie tot een collectieve zingeving. Is er geen werk (meer), dan kan ‘aan de kant staan’ of ‘niet meer van betekenis zijn’ worden ervaren.

Bij Prediker 3,1-13, Psalmen 126 en Marcus 4,1-9 Werk en economie zijn onderwerpen die in iedere kerkdienst aan de orde kunnen komen als zaken die ons leven in belangrijke mate bepalen. Op een moment in het kerkelijk jaar als Biddag springen ze in het bijzonder naar voren als raakpunten van geloof en dagelijks leven. Een […]

Bij Prediker 2,20-27, Psalmen 145 en Matteüs 6,19-23 Biddag Op de Biddag voor gewas en arbeid valt de tekst uit Prediker met de deur in huis. Meteen al in het eerste vers van de perikoop gaat het over ‘amal, te vertalen met ‘gezwoeg’. In de Hebreeuwse tekst komt het woord in vers 20 tweemaal voor, […]

In dit artikel gaat het om de vraag hoe vanuit de economie een moraliteit van werk vorm krijgt en welke rol theologie kan spelen bij de waarneming en de duiding daarvan. Economie wordt in dit artikel verstaan als het complex van productie, distributie en consumptie van goederen en diensten, en de ordening of normering die […]