Bij Johannes 20,1-18 ‘Het was op de eerste dag van de week. Vroeg in de morgen was het, de duisternis lag nog voor de dag.’ (Joh. 20,1, vertaling NB). Dat uur tussen nacht en morgen. Nog volstrekt donker – maar een vermoeden van de morgen kiert om de hoek van de nacht. Met dat moment […]
Even voor de lezing van vandaag uit 2 Samuel 7 lezen we hoe God David rust heeft gegeven van de vijanden in het rond. Chiram, de koning van Tyrus heeft voor David een huis laten bouwen (2 Samuël 5:11). God zelf komt tekort: ‘Ik heb in geen huis gewoond, van de dag af dat Ik de kinderen Israëls uit Egypte omhoog leidde tot deze dag. Ik heb gewoond in een tent, in een tabernakel’ (7:6).
De eerste twee regels van LB 443 luiden: ‘De engel Gabriël komt aangesneld, de vleugels sneeuw, de ogen vurig fel.’ Oorsprong van dit lied is een Baskisch volks(kerst)liedje, dat in 1897 werd opgenomen in de Archives de la tradition basque. Dat is een Franse verzameling van Baskische volksliederen. Via deze Archives stak het lied over naar Engeland waar het werd vertaald en als Christmas Carol graag wordt gezongen.
Tempel en altaar in Jeruzalem zijn ingewijd (2 Kronieken 7:5.9). Die nacht verzekert de Heer Salomo dat Hij in dit huis voor eeuwig zijn intrek zal nemen en bij grote plagen het volk dat het hoofd buigt zijn zonden al vergeven en het land zal genezen (7:11-16). In Efeze is de gemeente Gods woning (Efeziërs 2:21-22); door het geloof woont Christus in de gemeente. Zo zal zij de liefde van Christus kennen (3:14-21).
Volgens de inmiddels overleden opperrabbijn Jonathan Sacks zijn voor een gemeenschap deze drie zaken het belangrijkst: ouders, leraren en gedenken. Ouders en leraren moeten kinderen vertellen over het verleden, om wat toen fout ging in de toekomst te voorkomen en het goede te doen. De onderwerpen in de lezingen van vandaag bevestigen dat belang. Het vertrek uit de slavendienst in Egypte en de voetwassing door Jezus worden nog steeds verteld en herdacht.
Bij Exodus 3,1-6, Psalmen 93, Romeinen 8,12-17 en Johannes 3,1-16 Exodus 3 begint eigenlijk in Exodus 2,23. Twee keer horen we daar het woord slavernij, dienstwerk (Hebr.: ‘abhodah). Daartussenin schreeuwen de Israëlieten om hulp. En God laat zich kennen. Niet ‘horen, zien en zwijgen’, maar ‘horen, zien en kennen’ is wat God doet. De stem […]
Bij Exodus 12,(1)15-20, Psalmen 81 en Johannes 13,1-15 Vandaag begint wereldwijd in de christelijke kerk(en) de viering van het Paasfeest, op de avond dat Jezus voor het laatst samen met zijn leerlingen ‘aanligt’ voor de maaltijd. In de toenmalige tijdrekening was dat het begin van de vrijdag. Later die nacht zal Jezus gearresteerd worden. Het […]
Sefanja is een boek vol van Gods oordeel, teleurstelling en boosheid over onrecht. Een opstandige, bezoedelde, gewelddadige stad die niet luistert, niet op God gericht is, leiders die als brullende leeuwen rondgaan en rechters die als wolven mensen tot prooi maken, gewetenloze bedriegers die zich als profeten voordoen en priesters die wat heilig is ontwijden en de wet geweld aan doen. Heel Sefanja, tot aan het gedeelte dat voor deze zondag op het leesrooster staat, is er vol van.
Bij Jesaja 30,15-21 en Lucas 13,22-30 Jesaja In de Jesajatekst treft ons een warme, genadige God. Bij Lucas daarentegen vinden we een Heer des huizes die laatkomers onverbiddelijk buitensluit, en hen uitmaakt voor rechtsverkrachters. Zij worden knarsetandend uitgestoten uit het Koninkrijk Gods. Wie wordt er in Jesaja 30,17 eigenlijk aangesproken: Israël of Egypte? Wie is […]
