Het verhaal van de torenbouw van Babel staat na dat van de grote vloed en het noemen van de stambomen van de zonen van Noach. In Genesis 10 staat al drie keer dat zij zich verspreid hebben, ieder met zijn eigen taal, naar hun landen (10:5.20.32). Na de vloed vermenigvuldigden zich de zonen van Noach zo dat zij nu hele volkeren vormen en verstrooid over verschillende landen leven. En toch doet de Bijbel een stap terug en vertelt ons over het tot stand komen van verschillende talen en de angst voor verstrooiing

Deze preekschets van Jan Swager is bestemd voor Pinksteren en gaat over Romeinen 8:1-11. Sinds Pinksteren geldt voor ons de ‘wet van de Geest’. Wanneer we ons daardoor laten leiden, ontvangen we leven en vrede.

Dit kindermoment van Jan Swager is geschreven voor Pinksteren. Wanneer de Heilige Geest komt, gebeurt er iets binnen in mensen. Ze beginnen enthousiast te spreken over Jezus. De aansprekende voorbeelden in het kindermoment laten zien wat enthousiasme is: je borrelt als het ware over.

In de meivakantie kregen onze kinderen aan maandje een abonnement op Disney+. Hoog op het verlanglijstje van mijn tienerzoon stond het kijken van de Avengers-films. Ik ben niet zo van de superhelden films, maar besloot er samen met hem één te kijken. Daar zag ik hoe niet één, niet twee, maar maar liefst vijf superhelden de handen ineen sloegen om de wereld te redden van het kwaad. De vertellers maakten het duidelijk: één held was niet genoeg geweest om het tij te keren. De samenwerking van deze opzienbarende figuren had ervoor gezorgd dat er weer toekomst was voor planeet aarde. De samenwerkende superhelden deden me denken aan het Pinksterfeest. Hoe? Nou, zo.”

‘Aaldert Gooijer schreef een preekschets over Galaten 5, waarin het verlangen van de Geest centraal staat: dit om ons in te helpen leven in het persoonlijke van de Geest, die ons wil helpen groeien in liefde, naar God en anderen toe.

De gemeente voor wie Johannes zijn Evangelie schrijft, zit er als het ware stiekem bij in de zaal waar Jezus met zijn leerlingen maaltijd houdt (Johannes 13-17). Ze hoort en verstaat zijn woorden tot de leerlingen als ook tot háár gesproken. Vijftig jaar na Jezus wacht zij op Hem, op zijn komst. Wat ze in handen heeft: slechts verhalen óver Hem. Onvergelijkelijk prachtige verhalen, maar verhalen. Waar is Hij zelf? Hoe herkenbaar voor de gemeente anno 2020.

Wie de tekst van Exodus 24 rustig doorleest, krijgt de indruk dat hier meerdere reporters elkaar afwisselen, zoals je dat kent van voetbalverslaggeving op de radio: als de één achter adem is, neemt de ander het over. Maar je krijgt bovendien de indruk dat ze niet allemaal naar dezelfde wedstrijd kijken. Het kopje dat de meeste bijbeledities erboven zetten, luidt: ‘De verbondssluiting’, maar het verhaal is allesbehalve sluitend.

Pinksteren Heilige Geest, U die met Pinksteren gewone mensen in beweging zette, kracht gaf woorden in de mond U die de verborgen kracht bent van de kerk U die ons Jezus laat zien Wij bidden U roep vandaag opnieuw mensen naar voren die in beweging willen komen voor Jezus die hun krachten in willen zetten […]

Pinksteren sluit Pasen af. Pasen is tot voltooiing gekomen. De Geest van Jezus Christus raakt mensen aan. Ze worden uitgenodigd om Jezus te volgen en gehoorzaam te zijn aan de zending die Jezus hen meegaf in Matteüs 28:19-20. Dit feest van de Geest is het begin van de christelijke gemeenschap. De Geest van toen is de Geest van vandaag.