Opstaan!
Geen haan die ernaar kraait.’ Dat wordt gezegd bij ongezien onrecht. Maar wat als er geen hanen meer zijn?
Hoenders: hanen en hennen of kortweg kippen, zijn interessante dieren. Ze kunnen meer dan honderd soortgenoten herkennen en hun sociale status onthouden (de pikorde). En evenals mensen zijn ze in staat tot zelfcontrole en zelfbeheersing. Ze worden al duizenden jaren als huisdier gehouden, voor hun eieren en hun vlees.
Een kip kan twintig jaar oud worden maar vleeskippen worden in de bio-industrie ongeveer 5 tot 10 weken oud voor ze geslacht worden. Soms zijn ze gefokt om zo snel mogelijk vet te worden; de plofkip. Legkippen hebben iets meer tijd van leven. Omdat ze na de eerste twee levensjaren minder eieren leggen, worden ze zelden ouder dan drie jaar. En legkippen zijn alleen hennen. Haantjes worden meteen vergast.
Evenals mensen zijn kippen in staat tot zelfbeheersing
Iets soortgelijks speelt ook bij de bokken in de geitenhouderij en bij stierkalfjes. Mannelijke dieren zijn gewoon niet zo productief. Maar om ze dan maar dood te maken is ook weer zo wat. De Bokken Bunker van Lydia van Maurik laat geitenbokjes opgroeien zodat ze wat langer kunnen leven, spelen en eten. Datzelfde werd met hanen geprobeerd.
Alleen waren die uiteindelijk toch te klein voor de reguliere slachtfabrieken. Ze werden daarom vervoerd naar andere landen. Dat gaf hun natuurlijk geen beter leven. Tegenwoordig worden eieren gesekst (inovogeslachtsbepaling): voor ze de broedmachine ingaan, wordt gekeken of uit het ei een haan of hen komt. Dat scheelt dierenleed.
Alleen – er zijn organisaties die het leven heilig vinden. Ze zijn haantje de voorste als het gaat om de strijd tegen abortus provocatus. Ik vroeg me af of ze hierover ook een mening hebben. Want is er een verschil tussen het bepalen van het geslacht van het kuiken – om daarna te beslissen welk dier (langer) mag blijven leven – en abortus?
Het zou een positief effect op de samenleving kunnen hebben als ze zich bewust worden dat niet alleen het menselijk, maar al het leven heilig is. Bovendien heeft het christelijk geloof een traditionele band met de haan. Petrus werd toen de haan driemaal kraaide, zich bewust van zijn verloochening. Hanengekraai wekt mensen op uit hun zogenaamd onschuldige slaap.
En wie moet ons waarschuwen dat er een nieuwe dag begint, wie moet ons opwekken tot een beter leven als er geen haan meer kraait?
Dingena Roomster