Innige liederen …

Een rubriek met prangende vragen en accurate antwoorden, dat is Lieve Toos. Heeft u ook een pijnlijke of een prangende vraag waar u graag een accuraat en adequaat antwoord op krijgt? Stuur het naar de redactie van Woord & Dienst (redactiewoordendienst@kokboekencentrum.nl).

Lieve Toos,

Ik moet u toch maar eens schrijven, al ben ik dan 89. Dat zet ik er expres bij, want dit is mijn vraag: denken dominees nog weleens aan ons, oudjes van de kerk?

Het zit zo. Vroeger zong mijn moeder altijd van die mooie liederen voor mij: ‘’t Scheepke onder Jezus’ hoede’, ‘Ik zie een poort wijd open staan’, ‘Heer, ik hoor van rijke zegen’, of ‘Vaste rots van mijn behoud’. Bij het laatste zong ik altijd tweede stem! Zo mooi. Maar we zingen ze nooit meer in de kerk. Daarmee is het net alsof ik mijn moeder niet meer hoor en dat doet me veel verdriet.

Eerst hadden we een dominee die veel van mijnheer Oosterhuis liet zingen. Niks ten nadele hoor, maar dat ‘woorden van ver, vallende sterren’ haalt het voor mij niet bij het innige lied van vroeger. Nu is er een nieuwe dominee. Die preekt wel weer over het verzoenend lijden van onze Heer. Dat is fijn. Maar hij laat van die popliedjes zingen, waarbij lieve jongens en meisjes vooraan staan met microfoons. Het lijkt wel een discotheek!

Ik heb besloten niet meer naar de kerk te gaan, want het is er blijkbaar niet voor mij. Wat vindt u?

Oudje van de kerk

Lief oudje van de kerk,

Wat een mooi verlangen hebt u: om als het ware de stem van uw moeder nog eens te horen en samen met haar tweestemmig geestelijke liederen te zingen. En wat hoort u bij een mooie gemeenschap: waar jonge mensen nog naar de kerk gaan en zelfs actief (en vast ook meerstemmig) meedoen aan de lofzang. Dat is nog eens met recht een kerk waar ‘de poort wijd open staat’ en ‘rijke zegen’ gehoord wordt. Kom daar maar eens om in deze tijd van ontkerkelijking!

Maar ik begrijp dat u deze nieuwe opwekkingsliederen als een verarming ervaart en dat ze voor u juist de deur van de kerk dichtdoen. Ik zou bijna zeggen: wat zonde! Want in uw gemeente gebeurt nu precies waar Paulus over schrijft in zijn brief aan de gemeente in Efeze: ‘Zing met elkaar psalmen, hymnen en liederen die de Geest u ingeeft. Zing en jubel met heel uw hart voor de Heer.’

U bent helaas niet de enige oudere die op zondagochtend toevlucht zoekt bij ‘Nederland zingt’ en ‘The hour of power’. Maar zou u ook blij kunnen zijn, dat er een nieuwe generatie gelovigen opstaat en dat de lofzang doorgaat, al is het op een andere en inderdaad soms luidere toon?

In uw gemeente gebeurt nu precies waar Paulus over schrijft

Onze Heer zei zelf al dat nieuwe wijn in nieuwe zakken gedaan moet worden. En natuurlijk is het begrijpelijk dat deze nieuwe manier van lofzingen bij u niet direct weerklank vindt (uiteraard zonder u een oude zak te willen noemen). Maar u hebt met uw moeder ook geen Datheen gezongen, neem ik aan?

Ik hoor de jongelui als het ware zeggen: wij hebben op de fluit gespeeld en u hebt niet gedanst (Mat. 11:17). Ook Paulus waarschuwde: ‘Vit niet op uw kinderen, want dat maakt ze moedeloos’ (Kol. 3:21). Ik zou u willen vragen: zou u misschien, als u goed luistert, tussen al die jonge stemmen nog steeds de stem van uw moeder kunnen horen? Misschien met andere woorden en een nieuwe melodie, maar nog steeds zingend van verlossing en van blijdschap over de liefde van God.

Als u inderdaad zou besluiten niet meer naar de kerk te gaan, zou u ook niet meer horen en zien hoe Gods Geest nog steeds waait en ons in allerlei tongen laat zingen van Gods genade. Wees inderdaad oud en wijs, en wie weet gaat u op den duur zelfs zachtjes meezingen met ‘The Blessing’:

Is er in je gemeente iets loos? Vraag het lieve Toos!