Menu

None

Nooit over de datum

Rommel

Dit artikel is een gratis introductie op het themanummer van Open Deur over rommel (2022, nr. 3). Onderaan het artikel vind je de andere bijdragen uit het nummer. Ben je benieuwd naar andere nummers van Open Deur? Bekijk dan alle artikelen.

Mijn volle huis, mijn chaos, mag niemand rommel noemen, behalve ik. Mijn rommel is vrucht van duurzaam verantwoord willen leven én hamsterinstinct.

Je weet nooit wie, wat, waar, wanneer nodig heeft. Maar eerlijk gezegd is mijn chaos ook het gevolg van chronisch gebrek aan aandacht voor onderhoud van ziel en huis.

Onze kleinkinderen genieten van ons huis. De jongste van vier jaar loopt kamer na kamer in met de kreet: ‘Ik wil ontdekken, ik wil ontdekken.’ Alle vier de kleinkinderen troosten mij: door hun ogen zie ik de schatten in mijn volle huis als nieuw. Logeerpartijen in lockdown, zonder fancy uitjes, zijn geen straf. Zoveel moois komt voor de dag: eindeloos veel knutselspul, bijna niets breekbaar, alles kostbaar.

Kopen, ontspullen, nieuw kopen

Rommel is een grote hoeveelheid ongeordende spullen van diverse komaf en leeftijd, kriskras verspreid of op een wankele hoop gestapeld, die de doorgang verspert en zuchten ontlokt.

Maar rommel is ook een grote hoeveelheid spullen die wacht op creatief hergebruik, reparatie, een nieuwe verblijfplaats in huis of een waardige nieuwe eigenaar. Alles wat je hebt is toch op weg naar een ander?

En rommel is oorzaak nummer 1 van de opwarming van onze aarde. Desastreus gevolg van haast, heben gemakzucht van een (klein) deel van de wereldbevolking. Massaproductie van nodige én overbodige spullen, veelal niet duurzaam en maatschappelijk verantwoord, bedoeld om de kringloop van kopen – ontspullen – weer nieuw kopen aan te blijven jagen. De mantra ‘het kost toch geen drol bij de Action of Ali Express’ hoor ik te vaak. Consuminderen was weer niet het woord van het jaar in 2021, helaas.

Uitruimen en afvoeren

Op mijn werk zie ik jaar in jaar uit hoe weer een opleuking en verbouwing voor volle containers zorgt. Nieuw is heilig, oud is afgeschreven, letterlijk vaak. Bewoners en familieleden schudden het hoofd: ‘Zonde, het is toch nog prima.’

Kort geleden moest ik mijn ruimte naast de kapel opruimen, eigenlijk: uitruimen, en kreeg ik een vriendelijk doch dwingend mailtje van de facilitaire dienst: ‘Wij willen je wel helpen spullen af te voeren…’

Overigens redden collega’s, vrijwilligers en ik regelmatig huisraad, handig klusmateriaal of planten uit voornoemde containers.

Scrappy Annie
Beeld: www.flickr.com/photos14903992@N08-3364740707

Kostbaar

‘God maakt geen rommel’ zei mijn dierbare oud-collega pastoor zachtjes, als iemand hem vroeg of hij geloofde in leven na de dood. De Eeuwige gooit niet zomaar weg wat Hij maakt. Meermalen hoorde ik hem dat zeggen en die woorden raken me nog steeds. De kostbaarheid van kwetsbaar en vluchtig mensenleven, nooit over de datum maar eeuwigheidsbestendig. Dat vraagt omzichtigheid, tederheid en tijd.

Niet alleen mensen zijn handmade door God. Diezelfde hand schept hemel en aarde: de fascinerende biodiversiteit, de ongekend rijke aard-en zeebodem, de oneindige ruimte waar tijd en eeuwigheid elkaar raken.

Aandachtig, dankbaar in het leven staan, in relatie met de Eeuwige én al zijn wonderlijke creaties, helpt om de materie niet te verafgoden, de aarde niet te overvragen maar met verwondering te delen, spelend voor Zijn aangezicht.

Jacomette de Blois is geestelijk verzorger in De Antonius Hof en de Zandzee in Bussum.

Lees meer uit dit nummer van Open Deur

Jacomette de Blois


Mijn volle huis, mijn chaos, mag niemand rommel noemen, behalve ik. Mijn rommel is vrucht van duurzaam verantwoord willen leven én hamsterinstinct.


Lees verder

Wellicht ook interessant

Nieuwe boeken