Over de Bijbel hebben veel mensen stellige ideeën. ‘Het beste zelf hulpboek voor de mens’, oordeelde schrijver Adriaan van Dis in een talkshowgesprek in 2016 op de dag dat de Bijbel, in de gedaante van de Nieuwe Bijbelvertaling, verkozen was tot ‘het belangrijkste boek’. Anderen zouden de Bijbel het liefst opgenomen zien op een lijst van verboden boeken. En tegelijk zijn er ook nog steeds vele duizenden Nederlanders die dagelijks de Bijbel lezen in het geloof dat dit niet zomaar een oud geschrift is maar het boek waarin God tot hen spreekt. De Bijbel maakt de tongen los.

Vorig jaar verscheen in Kerk en Theologie een artikel van Marco Rotman over de plaats van het optreden van Johannes de Doper.1 Het ging daar meer concreet om een narratieve analyse van het geografische kader waarin dit optreden in de context van de verschillende evangeliën wordt gesitueerd. Mijn bijdrage gaat eveneens over de figuur van Johannes de Doper, maar heeft een andere insteek. De vraag die hier centraal staat is hoe Johannes wordt verbeeld.

Afgelopen februari werd de wereld van christelijke woongemeenschappen opgeschud door het nieuws over Jean Vanier. Uit een eigen onderzoek van L’Arche, zoals de organisatie heet waar Vanier bij betrokken was, bleek dat hij vijfendertig jaar lang vrouwen misbruikt heeft. Er is vastgesteld dat hij tussen 1970 en 2005 ‘manipulatieve seksuele relaties’ heeft gehad met zes vrouwen. Het gedrag van Vanier zou beïnvloed zijn door de ‘mystieke seksuele praktijken’ van de Franse dominicaan Thomas Philippe.

Nieuwe ontwikkelingen in het denken over grensoverschrijdend gedrag De Me Too-beweging en de kerken Op 11 maart 2020 heeft een rechter uit New York de bekende filmproducent Harvey Weinstein een gevangenisstraf van 23 jaar opgelegd wegens verkrachting en aanranding.[1] De zaak tegen Weinstein trok internationaal veel belangstelling, omdat beschuldigingen aan zijn adres de zogenaamde Me […]

Een van de grootste problemen waarmee de kerk van nu kampt, is hoe de vinger aan de pols te houden. Wat is het dat mensen bezielt en hoe kunnen we genoeg bezieling in de kerkdienst aanbrengen dat mensen zich ertoe aangetrokken voelen zonder dat de authenticiteit van de geloofsverkondi-ging daaronder noemenswaardig lijdt.