Steeds meer kerken stellen hun deuren open, steeds meer koren verdiepen zich in de liturgische vormen en soms trekken de Anglicaanse Evensongs in Nederland inmiddels meer kerkgangers dan de kerkdiensten op zondagochtend. Hier vinden mensen elkaar, wars van protestantse en katholieke achtergronden of zelfs zonder kerkelijke achtergrond, in een verlangen naar verstilling en stilte, schoonheid, sacraliteit en transcendentie.

Is een online kerkdienst een ‘echte’ eucharistieviering? Wat leren we door de coronacrisis over de sacramenten? In dit artikel bespreekt Mattijs Ploeger de positieve kanten van de online diensten, vanuit ervaringen in de Oud-Katholieke Kerk de afgelopen periode. Tegelijk maakt hij duidelijk wat we als ‘online kerkgangers’ missen: de lokale en lichamelijke ontmoeting met Christus en elkaar.

In de zomer is er in Burgas een overvloed aan eten en drinken. Langs de boulevard en in de winkelstraat is het een aaneenschakeling van terrasjes en eettentjes. Het park staat vol ijskraampjes en de supermarkten draaien overuren. Zelfs de vele straatkatten hebben overgewicht.

Op Kerstavond 2018 deed ik onderzoek naar het begrip van Avondmaal in een gemeente van de Protestants Christelijke Batak Kerk (HKBP) in Jakarta. Er waren ongeveer duizend personen aanwezig voor de kerstviering, maar aan het Avondmaal, dat na de dienst wordt gehouden, namen maar tweehonderd mensen deel.