Menu

Premium

Preekschets Marcus 11:1-11 – Palmzondag – 6e zondag van de veertigdagen

‘… rijdende op een ezel…’
Zacharia 9:9

Deze preekschets komt uit de handreiking ‘Ik ben er voor jou’ van het Steunpunt liturgie.

Algemeen – Het eigene van deze zondag, Palmzondag

Op deze zondag, het begin van de lijdens- of de Goede Week, worden we meegenomen naar de intocht van Jezus in Jeruzalem. De evangelielezing van deze week, Marcus 11: 1-11, verhaalt dit op de zo bekende wijze: Jezus stuurt de leerlingen vooruit om het ezelsveulen op te halen. Jezus komt niet te paard – als een ridder of vrijheidsstrijder – maar ‘rijdende op een ezel’ – als Vredevorst! Een verwijzing naar Zacharia 9: 9.
Deze week staat deze lijn in het teken van weer een ander werk van barmhartigheid: het bezoeken van de gevangenen. Jezus komt de Stad van Vrede binnen, om de mensen te bezoeken met de Vrede van God: de verzoening, als bevrijding van de gevangenschap van de slavernij van de zonde en de dood. Jezus is solidair met allen die gevangen zijn. Als vrij man komt Hij de stad binnen, om zich later die week zelf gevangen te laten nemen…

Aanwijzingen voor exegese en prediking

Marcus 11 is de opmaat van de vervulling van Jezus’ missie op aarde. De verwachtingen van de mensen rondom Jezus zijn hooggespannen. Parallelle gedeelten uit de evangeliën: Matteüs 21: 1-11, Lucas 19: 29-48, Johannes 12: 12-19. Goed om er ook bij te lezen. ‘Hosanna!’ Jubelstemming, vervulling van de profetische woorden in Zacharia 9: 9. Maar denk dan ook aan vers 10! De verwachting dat Israël zal worden bevrijd van de aardse macht van de Romeinse onderdrukkers lijkt gerechtvaardigd. Toch laat de hemelse Vredevorst duidelijk weten dat zijn koninkrijk niet van deze aarde is.

De confrontatie met de religieuze santenkraam rondom de tempel (Marcus 11 vs 12 ev) en de geestelijk leiders van het volk (Marcus 11 vs 27 ev) laat zien dat de spanning toeneemt: verwachting van het volk, weerzin van de leiders. Explosief!
Ze waren gevangen in eigen ideeën en verwachtingen van een aardse koning. Jezus kwam ook om hen – en ons! – daarvan te bevrijden. ‘Hosanna!’ is van oorsprong een bede om hulp: ‘help toch!’ zoals we dat ook in Psalmen 118:25 tegenkomen. Een roep voor de koning, de Zoon van David. Zouden oude tijden weer gaan herleven?! Uit de andere evangeliën weten we dat het gejuich en de huldebewijzen (palmtakken en kleden op het pad voor de ezel) door de geestelijk leiders werden afgekeurd. Maar als ze Jezus vragen er wat van te zeggen, antwoordt Hij: als zij zouden zwijgen, dan zouden de stenen het uitschreeuwen! Opvallend in de beschrijving van Marcus is dat Jezus ná de intocht de tempel bezoekt, maar (nog) niets doet of zegt (Marcus 11:11): ‘Nadat Hij alles in ogenschouw had genomen…’ ging Hij terug naar Bethanië. Hij is ‘in control’, laat zich niet door de mensenmassa verleiden tot voortijdige acties.

De link naar het bezoeken van de gevangenen als werk van barmhartigheid is bij deze perikoop misschien wat moeilijker te leggen dan bij de vorige werken. Toch is er wel één: allereerst is het niet onze opdracht om mensen te bevrijden uit de gevangenis, maar om hen te bezoeken. Wij zijn niet de bevrijders, maar de mede-mensen, die mee-lijden met hen die gevangen zijn. Zo lezen we ook in Hebreeën 13: 1-3 Bekommer u om de gevangenen alsof u samen met hen gevangenzat. Zoals bijvoorbeeld een stichting als Open Doors al jarenlang met woord én daad voorleeft. Jezus kwam ons eerst bezoeken voordat Hij ons bevrijdde.
In de prediking zou dat ook sterk naar voren mogen komen: Jezus kwam naar Jeruzalem als Vredevorst. Niet met geweld, niet met grote woorden, maar eenvoudig, rijdend op een ezeltje. Welke verwachting hebben wij van Jezus? Ook zoals destijds een vrijheidsstrijder die een revolutie zou ontketenen? Of… een Vredestichter die met stille kracht zijn Koninkrijk bouwt in ons, door ons, met ons? Of zijn we zelf nog gevangen in onze eigen ideeën, toekomstverwachtingen, angsten en utopieën? Dan past toch die bede: Laat uw koninkrijk komen!

Hij is ons in alles gelijk geworden, ons nabij gekomen, heeft met ons geleefd. Solidair. Zonder zijn missie uit het oog te verliezen! Is deze Vredevorst ook al jouw Koning? Of… verstoort Hij jouw eigen koninkrijkje…? Laat je bevrijden door Hem! Want: Hij komt zijn Koninkrijk hier stichten, Zijn heil en Zijn gerechtigheid (Ps. 98: 4 berijmd)

Deze preekschets is afkomstig uit de Handreiking voor voorgangers, predikers en liturgiecommissies bij het project ‘Ik ben er voor jou. Te groot voor het geluk alleen. Werken vol barmhartigheid’ voor de Veertigdagentijd & Pasen 2021.

Naast deze handreiking zijn ook Vespers voor de Stille Week beschikbaar, een Bijbelleesrooster voor alledag en een Inspiratie en ideeënboekje (met allerlei ideeën, werkvormen e.a. voor thuis of in kleine kring. Met ruime aandacht voor kinderen en jongeren suggesties voor kinderen en jongeren).

Al dit materiaal is te bestellen bij het Steunpunt Liturgie.

Materiaal dat hierbij aansluit, is dat van Kerkinactie voor de Veertigdagentijd.

Zie ook:

Preekschets bij Psalm 91: 15b – Zieken bezoeken – 1e zondag van de veertigdagen

Preekschets Psalm 25: 6 – Naakten kleden – 2e zondag van de veertigdagen

Preekschets Psalm 25: 15 – Vreemdelingen onderdak geven – 3e zondag van de veertigdagen

Preekschets Jesaja 66: 10 – Hongerigen eten en drinken geven – 4e zondag van de veertigdagen

Preekschets Psalm 43: 1 – Begraven van de doden – 5e zondag van de veertigdagen

Preekschets Lucas 23: 13-26 – Goede Vrijdag – veertigdagentijd

Preekschets Lucas 24: 13-35 – Halleluja, de Heer is waarlijk opgestaan – Zondag van Pasen

Preekschets Matteüs 25: 31-46 – Als pasgeboren kinderen – Tweede Zondag van Pasen

Wellicht ook interessant

Nieuwe boeken