Adem
Ademhalen is oecumene op zijn best. Want adem is lucht die we allemaal samen gebruiken: de mensen, de dieren, de planten. We staan er zelden bij stil door hoeveel longen de lucht al is gegaan die wij inademen. Daar zijn protestantse en katholieke longen bij, islamitische en niet-gelovige, menselijke en dierlijke longen. Dat we ademen, betekent dat we ons onmogelijk kunnen toesluiten voor uitwisseling met heel Gods schepping. Met elke ademtocht staan we open voor wat van elders komt en hebben we deel aan elkaars leven.
Dr. P. van Veldhuizen is predikant in ‘De Ark’ in Hendrik-Ido-Ambacht
Ademhalen is oecumene op zijn best. Want adem is lucht die we allemaal samen gebruiken: de mensen, de dieren, de planten. We staan er zelden bij stil door hoeveel longen de lucht al is gegaan die wij inademen. Daar zijn protestantse en katholieke longen bij, islamitische en niet-gelovige, menselijke en dierlijke longen. Dat we ademen, betekent dat we ons onmogelijk kunnen toesluiten voor uitwisseling met heel Gods schepping. Met elke ademtocht staan we open voor wat van elders komt en hebben we deel aan elkaars leven.
Jouw adem
Ademen is deelnemen aan de schepping. De zuurstof uit je adem bereikt je bloed, je hart, je hersenen – dieper en intiemer kan iets niet tot je doordringen. Dat is jouw adem, maar jouw adem is helemaal niet van jou. Je kunt niet een kubieke meter lucht voor jezelf privé houden zoals je een flesje water bij je kunt hebben. Tenzij je ‘aan de zuurstof moet’, maar dat doen we gelukkig alleen in uiterste nood. Want een zuurstofmasker isoleert je van de wereld om je heen, terwijl ademen juist het toppunt van participatie wil zijn.
De adem in en uit
Dat zijn woorden uit lied 841, waarin het geloof als gave van Gods Geest honderd-in en honderd-uit gaat. Ademen is binnenlaten en teruggeven. Als je inademt ontvang je de wereld. Als je uitademt geef je iets van jouzelf aan de wereld terug: je warmte, je emotie, dat waar je vol van bent. Of je pijn, de diepte van je zuchten. Als iemand naast ons diep zucht, reageren we: is er iets? Gaat het wel? Die ander heeft dan nog niets gezegd, maar wel iets wezenlijks naar buiten gebracht. We willen graag de ondertiteling erbij, maar intussen ademen we de zucht van de ander al in.
Adem, wind, geest
In de oude talen van de Bijbel worden adem, wind en geest met hetzelfde woord aangeduid. In het Hebreeuws is dat roeach en in het Grieks pneuma. Dus overal waar in de Bijbel ‘adem’ staat, kun je ook ‘wind’ of ‘geest’ lezen, en omgekeerd. Het is iets wat beweegt maar je kunt het niet zien of vastpakken. Als ergens in de Bijbel de woorden ‘Heilige Geest’ staan, mag je dus ook ‘Heilige Adem’ zeggen of ‘Heilige Wind’. Het is de adem van God, het waaien van God. God ademt in deze wereld, en als jijzelf ademt, ademt God ook door jou heen.
