Wat kunnen wij als kerkleden voor elkaar betekenen bij een catastrofale gebeurtenis? Hoe kunnen wij ermee ‘Aan de Slag’?

Om je geloof te onderhouden, voeden en doen groeien, is het goed op meerdere plekken binnen én buiten de kerkelijke gemeente actief te zijn. Zulke ‘tweepoligheid’ wordt hier nader beschreven.

Iemand wordt opgenomen in een verpleeghuis. Er wordt door de verpleging gevraagd: ‘Wilt u praten? Zal ik een geestelijk verzorger sturen?’ Patiënt geeft aan gelovig te zijn en daar niets op tegen te hebben.

Onze godsbeelden ontstaan in de opvoeding. Incestervaringen hebben daar grote invloed op. Tegelijk kunnen cognitieve godsbeelden ook ter heling worden ingezet.

In de week voor Pasen worden verschillende vieringen georganiseerd. In Utrecht sinds een aantal jaren ook een Paaswake. Over de historische wortels, de betekenis en de waarde daarvan wordt hier geschreven.

Op bezoek gaan bij mensen die vergeetachtig worden – het overkomt kerkelijke bezoekmedewerkers regelmatig. In dit artikel wordt geschreven over wat zich bij dementie afspeelt en hoe we daar het best op kunnen reageren. Nabijheid blijft van belang.

In deze tijd van individualisering zijn we kerk, een gemeenschap van gelovigen. Hoe verhouden die ‘ik’ en die ‘wij’ zich tot elkaar?

‘Wees niet bang, want ik kom jullie goed nieuws brengen’ (Lucas 2:10). Zoals de engel het in het kerstverhaal zegt, zo is de letterlijke betekenis van het woord evangelie: goed nieuws.

n veel pastorale gesprekken is de eigen dood een thema. Soms noodgedwongen: de pastorant is stervende of weet dat dat niet lang meer duurt. Mensen kunnen hier echter ook druk mee bezig zijn, terwijl ze geen idee hebben of hun levenseinde over twee, drie of tien jaar komt.