Waar doe je het voor?
Ouderlingenblad de geschiedenis door
Elk jaar zijn er weer, honderden, duizenden gemeenteleden, die zich actief bij kerkenwerk hebben laten betrekken. Soms met veel aarzelingen, soms ook wel met enige overtuiging hebben ze een taak op zich genomen. In Ouderlingenblad 901, in 2001, schreef Richard Vissinga bovenstaande in het artikel Waar doe je het voor? Vissinga benoemde zeven motieven waarom mensen vrijwilligerswerk in de gemeente hadden opgepakt:
- Als je ergens lid van bent, dan moet je ook bereid zijn je daarvoor in te zetten.
- Ik wil graag mensen leren kennen en om zelf ook een beetje bekend te worden.
- Ik ben actief om betrokken te blijven bij de kerk.
- Het is leuk om ook eens achter de schermen te kunnen kijken en ook zelf wat touwtjes in handen te hebben.
- Het is zo inspirerend om met een groep betrokken en bevlogen mensen samen op te trekken.
- Ik vind dat ik alleen recht van spreken heb, als ik ook zelf verantwoordelijkheid wil dragen.
- Ik geef niet alleen, ik krijg ook. En dat is belangrijk voor mij!
Deze zeven motieven gelden nu nog net zo hard, maar ik zie ook nieuwe motieven die zijn ontstaan. Ik vul ze graag aan met een paar motieven van de vrijwilligers van nu.
Met de komst van de Dorpskerkenbeweging zie ik dat er veel meer aandacht ontstaan is voor kerk in, van en voor het dorp. Daarmee zijn er ook heel wat vrijwilligers opgestaan die niet vanuit hun kerkelijke betrokkenheid vrijwilligerswerk opgepakt hebben. Met de dorpskerkenbeweging is er veel positieve aandacht gekomen voor de verschillende functies die een kerkgebouw en gemeente kunnen hebben in de omgeving. In heel wat gemeenten zijn andersoortige activiteiten opgestart voor, door en met het dorp of de wijk. En daarmee zijn er ook nieuwe vrijwilligers opgestaan die een heel eigen antwoord geven op de vraag: Waar doe je het voor?
- Ik doe dit vrijwilligerswerk om het gebouw in stand te kunnen houden. Dit gebouw mag toch niet weg uit het midden van ons dorp?
- Ik doe het om dit gebouw open te stellen voor wie hier even wil zitten in de stilte. Waar is tegenwoordig nog de vrijheid om in stilte even te mogen ‘zijn’?
- Ik doe dit omdat dit gebouw unieke kansen geeft voor muziek, theater, tentoonstellingen, gesprekken e.d.
- Ik doe deze activiteiten zodat er voldoende financiën binnen komen om hier als gemeente te kunnen blijven vieren.
Deze diverse groep vrijwilligers vraagt om bezinning op hoe je verbinding houdt met elkaar. Hoe je met elkaar het belang van het werk benoemt. Ook is er bezinning nodig op hoe je de waardering voor álle vrijwilligers deelt met elkaar. Alleen een stuk in het kerkblad, of koffie met gebak na de dienst is niet voldoende om álle vrijwilligers te bedanken. Naast het vinden van vrijwilligers is ook het bedanken van hen een nieuwe uitdaging in ons gemeente-zijn midden in de samenleving.
